Heavy metal en pilletjes 'dealen'

'Rekekkedengkedengklingklong', heavy metal als wekker. Echte zware metaal. De
ankerketting slaat dat het een lust is als het anker wordt binnengehaald.
Iedereen wakker. Er is wind. We kunnen weer zeilen. Da's mooi!

De wind was zo ingezakt dat we maar voor anker waren gaan liggen, anders zou de
stroom langs de Nederlandse kust ons alleen maar hebben teruggezet naar waar we waren
begonnen. Zeilen werden binnengehaald om te voorkomen dat ze door het heen en weer
slingeren zouden scheuren. Rare krachten op zo'n schip. Voor anker gaan, brengt
vroeg in de avond ook tijd om te zwemmen. Caspar - inmiddels omgedoopt tot
'Ghandi' want hij zou best een carrière als wereldverbeteraar willen, volgens
zijn vriend Jasper - duikt vanaf de reling. Koos, Jasper en Suzanna ook.
Jet leert ons intussen paalsteken en andere handige knopen. "Het slangetje in de
vijver naar het eilandje bij het boompje", moet een ezelsbruggetje zijn om de
knoop te onthouden. "Wat je toch met al die verschillende knopen moet", wil
Jasper weten. Jet: "Ik denk dat vroeger ieder schip zijn eigen knopen ontwikkelde
en dat het er daardoor zoveel zijn. We hebben een heel dik knopenboek aan boord.
In feite gebruik je er maar tien. Het gaat er vooral om om efficiënt
iets vast te maken en ook snel weer los te trekken.". Dobberend de nacht in.

'Rekekkedengkedengklingklong' kondigt aan dat we weer gaan varen. De rode ploeg draait zich nog even om. We moeten pas om
middernacht aan dek verschijnen. En als dat gebeurt klinkt er weer 'Rekekkedengkedengklingklong'. De muziek op de mobiel van Kelly. Wordt niet gewaardeerd door schipper Gijs. "Muziek uit", beveelt Gijs. "Ik zeg het maar één keer." Later sluiten Gijs en Kelly een compromis. Het laatste half uur van de wacht mag de muziek aan.

Kelly vaart voor de tweede keer mee met Race2sail. Ze heeft als meid uit Den
Helder wel wat met varen en marine. Wil als het even kan een opleiding
elektrotechniek doen en dan aan de slag in de marinewerkplaatsen.

's Nachts varen is wel kicken, vindt Jasper. We zeilen richting Engeland. Om de
beurt als roerganger aan het roer. Een oog op het kompas om de koers te volgen.
Her en der toch nog een zee van lichtjes van knipperende boeien om de weg te
wijzen, boorplatformen en schepen die voor anker liggen of aan het vissen of
baggeren zijn. We proberen de Gallant er uit te varen, maar dan zakt de wind
weer wat in.

Om half vijf 's nachts, eh 's morgens, naar bed en voor de volgende middagwacht
er weer uit. Vol goede moed met windje vier vliegen we over zee tot de wind
wegzakt en we weer dobberen op de deining. Dikke deining die wat van de maag
vergt. Koos die goed zeeziektepillen heeft ingekocht, lijkt wel even de lokale
drugsdealer: "Heb je nog een pilletje?"