42 46.86 N 009 03.39 N Maandag 19 oktober
De barbecue was een succes. Dicht bij een onbewoond eilandje en een strand op het zuiden, werd er eerst gezwommen, door sommigen zelfs de afstand van het schip naar het strand, 300 meter! Daarna het bootje vol geladen met barbecue, eten en drinken. Gelukkig ligt er overal wat sprokkelhout, zodat er een kampvuur gemaakt kan worden, want na de geweldige zonsondergang, wordt het heel erg koud. Na een hamburger, die aan het rooster van de barbecue blijft hangen, krijgen we perfecte gamba’s, sparerib, champignon/groente spies en een tonijn macaroni salade. Aan de worstjes en de maïs zijn we helemaal niet toe gekomen. Dat werd de lunch van de volgende dag. Een kleine tegenvaller was, dat we die dag, Zondag, om 08.00 uur moesten vertrekken en dat er, jammer genoeg geen wind stond. Toen hebben we alle papiertjes met alle namen van elk touw, zeil, knoop etc aan boord, gepakt en per wacht goed geoefend waar- en wat alles is en waar het voor dient. Een dag op de motor is niet leuk, dus zijn we om 22.10 voor anker gegaan in de baai bij Muros. Een vissers dorp/stadje. Liggend aan een heuvel, met nauwe steegjes, gietijzeren balkonnetjes, met varens en mos begroeide trappen. Helaas vinden we hier in de haven weer die stinkende visfarms . Vandaag staat er een zuid westelijke wind, dus we wachten morgen af, dan zal de wind (volgens onze weerplaatjes) noordwest zijn. Dus hebben we met z’n allen de verjaardag van Sophie, nu dus 25 jaar!!!! uitbundig kunnen vieren. Veel ballonnen, een soort hoedje, zelf gemaakt door de groep, van onze oude kluiver, met een wens van een ieder, T-shirt, bloemen en veel kusjes, want in Nederland geven we er drie, maal veertien…….een Spaanse port, een kaasje uit de omgeving, een land wijntje en een heuse Spaanse ham aan been, dun gesneden en dit alles opgeluisterd door vier, als dames verklede, jonge mannen! Morgen is het weer vroeg dag. Dus een groot gedeelte van de groep ligt nu op bed. Ontbijt 08.00 uur, aan dek om 09.00 uur, het bootje aan boord, anker thuis en 10.00 uur,hopelijk met een noordwestelijk windje, op weg naar Vigo.
The barbecue was a success. Close to a little island and a beach on the south, we first went for a swim, some even did the distance from ship to beach, 300 meters! After that, we loaded the little boat with full with barbecue,eating's and drinking. Happily there was a lot of wood laying around, so we could make a camp fire, because after the amazing beautiful sunset, it was really very cold. First there came the hamburgers, sticking to the roaster of the barbecue, but after that,m we had perfect gamba’s, spareribs, champions/vegetables spies and a tuna macaroni salad. The sausages and mais in fresh cheese where too much, so they where our lunch for the next day. A pity, that we had to sail so early the next day, Sunday, 08.00 hours anchor up, and more awfully was the wind, it stayed away, all day. So we took our little papers, with on one site the English and the other site the French words, for all the names of ropes, sails, knots etc on board, to rehearse where and what every thing on board is and why. A day on motor, is not a nice day, so we dropt anchor in the bay near Muros. A fisher town. Laying up a hill, with narrow alleys, steel balconies, narrow stairs full of moss and fern. A pity that you see a lot of stinking fish farms in this bay. . Today, we had a south westerly wind, the radio says 8 beaufort.it means, we wait till tomorrow, there will be a north westerly wind (so say our grib files) And so we were able to celebrate Sophie's 25 birthday!!!!exuberantly. With lots of balloons, a kind of hat, self made by the group of the old jib, with everybody's wishes, T-shirt, flowers and many kisses, in Holland we kiss three times, times fourteen is……..a Spanish kind of port, a region cheese, a land wine and a true ham with bone, cut thin and this all cheered up by four, dressed as women, young men. Tomorrow we have an early start again, 08.00 hours breakfast, 09.00 hours, little boat on deck, anchor up and 10.00 hours, hopefully with a north westerly wind, on our way to Vigo
donderdag, oktober 22, 2009
zondag, oktober 18, 2009
43 21.728 N 008 14.671 W 17 oktober
Door een het hoge drukgebied boven Engeland, hebben de gebieden aan de rand van dat hoog last van erg veel wind. Dus wij hadden een dag 7 tot 9 beaufort wind. En zelfs onze beschutte baai zag er wit uit. Het anker wacht lopen in de nacht was spannend, bij elke rukwind leek het schip zich te willen verplaatsen. Op de gps kregen we snelheden van 0.6 knopen door, maar onze positie op de elektronische kaart en de peilingen op de haven lichten bleven gelukkig het zelfde. Onze Zwitserse jongeren groep "La Brigantine" heeft naast het zeilen, een eigen leer-werk programma, dus deze dag werd gevuld met evaluaties en nieuwe leer-werk doelstellingen. Aan het eind van de dag nog even met het bootje naar de wal, een hele onderneming in die golfslag, om aan de wal te genieten van zon en strand. Van het thuis front (Jet) horen we dat de Race of the Classics Young Professionals van start is gegaan met een oostelijk windje 2 a 3. Ipswich is het doel en van Loes, die alle logboeken op dit moment op onze site zet, dat de eerste nachtvorst gemeld wordt in Nederland! Op onze weerkaarten zien we de lage drukgebieden al weer aan komen, nu met een veel grotere omvang en ook veel zuidelijker overtrekkend. Wij besluiten om vrijdag dan ook de zeilen te reven, op weg naar La Coruna, om voor de westelijke winden, rond Kaap de Finisterre te zijn. Een prachtige tocht, de kustlijn is hier fantastisch met z’n gouden stranden, rotsen en witte stadjes. We liggen nu in de marina van Fontan, dicht bij Sada, een half uur met de bus naar La Coruna, aan de visserij kade en dat is heerlijk, geen ankerwacht! Voetballen naast het schip, gewoon slapen voor iedereen. Ook worden alle haren geknipt! Bij een enkeling, hoofden zelfs totaal kaal geschoren! Nu moeten we wel richting warmte en zon! Vandaag wordt een dag van boodschappen en schip poetsen, vanmiddag strand en barbecue, zodat we morgen weer op weg kunnen, richting Vigo.
Because of the high pressure over England, the areas around the high, have a lot of wind. So we had a day of 7 to 9 beau fort of wind. And even our protected bay was white! The anchor watch was exciting, with every gust the ship seems to move. On the gps we see a speed of 0.6 knots, but our position on the electronic map and our bearings on the harbor lights luckily stay the same. Our Swiss group, "La Brigantine", has next to the sailing an own study and working program, so this day was a day of evaluation and new study and work goals. At the end of the day ashore with the dingy , a real challenge with the swell in the bay, enjoying the sun and beach. From home (Jet) we hear that the Race of the Classics Young Professionals has started with an easterly wind 2 or 3 . Ipswich is their goal and Loes, who puts all the logbooks on our site, tells us that the first night frost is observed in Holland! On our weather maps we see the low pressure areas coming again, this time bigger size and also tracking more south. We decide Friday to reef all the sails to go on our way to La Coruna, to round the Cape de Finisterre before the west winds will take over. A beautiful sail again, along the coast with its rocks, golden sand beaches and white villages. Now we are at berth at the fishery quay in the marina of Fontan, near Sada, 30 minutes with bus from La Coruna. This means no anchor watch! Football next to the ship, a night sleeping for everybody. Also the hair are cut, some even totally shaved! Now we will have to go to the warmth and sun! Today is a day of shopping and cleaning the ship, this afternoon: beach and barbecue, so we can leave for Vigo, tomorrow.
Door een het hoge drukgebied boven Engeland, hebben de gebieden aan de rand van dat hoog last van erg veel wind. Dus wij hadden een dag 7 tot 9 beaufort wind. En zelfs onze beschutte baai zag er wit uit. Het anker wacht lopen in de nacht was spannend, bij elke rukwind leek het schip zich te willen verplaatsen. Op de gps kregen we snelheden van 0.6 knopen door, maar onze positie op de elektronische kaart en de peilingen op de haven lichten bleven gelukkig het zelfde. Onze Zwitserse jongeren groep "La Brigantine" heeft naast het zeilen, een eigen leer-werk programma, dus deze dag werd gevuld met evaluaties en nieuwe leer-werk doelstellingen. Aan het eind van de dag nog even met het bootje naar de wal, een hele onderneming in die golfslag, om aan de wal te genieten van zon en strand. Van het thuis front (Jet) horen we dat de Race of the Classics Young Professionals van start is gegaan met een oostelijk windje 2 a 3. Ipswich is het doel en van Loes, die alle logboeken op dit moment op onze site zet, dat de eerste nachtvorst gemeld wordt in Nederland! Op onze weerkaarten zien we de lage drukgebieden al weer aan komen, nu met een veel grotere omvang en ook veel zuidelijker overtrekkend. Wij besluiten om vrijdag dan ook de zeilen te reven, op weg naar La Coruna, om voor de westelijke winden, rond Kaap de Finisterre te zijn. Een prachtige tocht, de kustlijn is hier fantastisch met z’n gouden stranden, rotsen en witte stadjes. We liggen nu in de marina van Fontan, dicht bij Sada, een half uur met de bus naar La Coruna, aan de visserij kade en dat is heerlijk, geen ankerwacht! Voetballen naast het schip, gewoon slapen voor iedereen. Ook worden alle haren geknipt! Bij een enkeling, hoofden zelfs totaal kaal geschoren! Nu moeten we wel richting warmte en zon! Vandaag wordt een dag van boodschappen en schip poetsen, vanmiddag strand en barbecue, zodat we morgen weer op weg kunnen, richting Vigo.
Because of the high pressure over England, the areas around the high, have a lot of wind. So we had a day of 7 to 9 beau fort of wind. And even our protected bay was white! The anchor watch was exciting, with every gust the ship seems to move. On the gps we see a speed of 0.6 knots, but our position on the electronic map and our bearings on the harbor lights luckily stay the same. Our Swiss group, "La Brigantine", has next to the sailing an own study and working program, so this day was a day of evaluation and new study and work goals. At the end of the day ashore with the dingy , a real challenge with the swell in the bay, enjoying the sun and beach. From home (Jet) we hear that the Race of the Classics Young Professionals has started with an easterly wind 2 or 3 . Ipswich is their goal and Loes, who puts all the logbooks on our site, tells us that the first night frost is observed in Holland! On our weather maps we see the low pressure areas coming again, this time bigger size and also tracking more south. We decide Friday to reef all the sails to go on our way to La Coruna, to round the Cape de Finisterre before the west winds will take over. A beautiful sail again, along the coast with its rocks, golden sand beaches and white villages. Now we are at berth at the fishery quay in the marina of Fontan, near Sada, 30 minutes with bus from La Coruna. This means no anchor watch! Football next to the ship, a night sleeping for everybody. Also the hair are cut, some even totally shaved! Now we will have to go to the warmth and sun! Today is a day of shopping and cleaning the ship, this afternoon: beach and barbecue, so we can leave for Vigo, tomorrow.
43 39.312 N 08 04.030 W Woensdag 14 oktober
Ria de Cedeira, iets ten oosten van La Coruna, noord Spanje, daar liggen we voor anker. Gister, eind van de middag, zijn we binnen gelopen. Met een toenemende oosten wind en uiteindelijk met een snelheid van 11 knopen in de "buien", kwamen we op de kust afgedonderd. 11 Knopen betekend voor de Tecla: er moet zeil af! En dat werd dus even hard werken, zo vlak voor ons doel. Het weerbericht had het al de hele tijd over een "gale force 8" bij de kaap van Finisterre, nou die stond er dus ook even, vlak voor we er waren. Het is alsof de wind hier door invloed van land en zee, "funnelt", iets wat ook op de Canaren veel voorkomt, op eens heel veel wind, zonder dat er een echte weersverandering te zien is. De kust is hier stijl, met opvallend veel naaldbos. Er zijn berggeiten en het ziet er vrij onbegaanbaar uit. Als we tussen de rotsen doorvaren, komen we in een zeer beschutte kom, aan de monding van de droge rivier de Cedeira, er ligt een vrij nieuwe strekdam in de haven, die er voor zorgt dat er bijna geen golfslag is. In de haven liggen de typische Spaanse, gekleurde vissersschepen, de meeste zijn trawlers, netten achter het schip, en veel kleine vissersbootjes. Jachten zijn er niet, het toeristen seizoen is hier voorbij. Hier hebben Jan en ik in de zomer van 1981 rond gezworven, van baai naar baai, van terrasje naar terrasje. Er is veel veranderd, de boten zijn groter, van staal, niet meer van hout en minder kleurrijk, de havens zijn groter, op de stranden liggen geen vissersbootjes maar zonaanbidders, langs het strand staan grote gebouwen voor de massa toerist, die we nu gelukkig niet tegen komen. Maar als we even op een terrasje zitten te genieten van de zon, is toch het allermooiste van Spanje nog steeds sterk aanwezig, het leven met elkaar op straat. Geweldig! De krioelende kinderen op een plein, met allemaal moeders (af en toe een vader, we zijn vroeg, 17.00 uur), oma’s en opa’s, iedereen praat of speelt met iedereen, jong en oud, geweldig! Ik kan hier uren naar kijken! Maar morgen gaan we weer een baai verder.
Ria de Cedeira, a little bit east of La Coruna, north Spain, there we are now at anchor. Yesterday, at the end of the afternoon, we sailed in. With an increasing easterly wind and with a speed of 11 knots , at the end, we came rolling towards the coast. 11 Knots mains for the Tecla: reducer sail! And that was a hard job, so near to our goal. The wether forecast did say already for some time gale force 8 near the cape of Finisterre, well, they where right ,there was a lot of wind, just before entering the harbor. It is, as if the wind is influenced by water and land and "funnel", something we experienced on the Canary Islands a lot, all of a sudden a lot of wind, without a changing of weather, clouds or barometer. The coast line is steep, with a lot of pine tree woods. There are mountain goats and it looks rather unexplored. As we sail between the rocks, we enter a very sheltered basin, at the mouth of the dry river the Cedeira, there is a new breakwater to keep the swell as less as possible. In the harbor you find the typical Spanish colorful fishing boats, most of them trawlers, nets behind the ship, and many little fishing boats at anchor. There are no pleaser crafts, the tourist season is over. Here, Jan and I have been wandering around in 1981, from bay to bay, from terrace to terrace. There is a lot changed in all those years, the fishing boats are bigger, steel, no wood anymore and less colorful, the harbors are bigger, on the beaches you will not find boats anymore, but sunbathers, along the white beach arise big buildings for the tourists, which are happily not here at the moment. But as we are sitting on a terrace, enjoying a drink and the sun, we notice that the most valuable thing of Spain, still exists: the living together on the street! Marvelous! A lot of children of different ages on a square, with their mothers (a few fathers, we are early, it was 17.00 hours), grand mothers and fathers, every body talking or playing with everybody, young and old, great! I could watch this for hours. But tomorrow we are hopping one bay more west.
Ria de Cedeira, iets ten oosten van La Coruna, noord Spanje, daar liggen we voor anker. Gister, eind van de middag, zijn we binnen gelopen. Met een toenemende oosten wind en uiteindelijk met een snelheid van 11 knopen in de "buien", kwamen we op de kust afgedonderd. 11 Knopen betekend voor de Tecla: er moet zeil af! En dat werd dus even hard werken, zo vlak voor ons doel. Het weerbericht had het al de hele tijd over een "gale force 8" bij de kaap van Finisterre, nou die stond er dus ook even, vlak voor we er waren. Het is alsof de wind hier door invloed van land en zee, "funnelt", iets wat ook op de Canaren veel voorkomt, op eens heel veel wind, zonder dat er een echte weersverandering te zien is. De kust is hier stijl, met opvallend veel naaldbos. Er zijn berggeiten en het ziet er vrij onbegaanbaar uit. Als we tussen de rotsen doorvaren, komen we in een zeer beschutte kom, aan de monding van de droge rivier de Cedeira, er ligt een vrij nieuwe strekdam in de haven, die er voor zorgt dat er bijna geen golfslag is. In de haven liggen de typische Spaanse, gekleurde vissersschepen, de meeste zijn trawlers, netten achter het schip, en veel kleine vissersbootjes. Jachten zijn er niet, het toeristen seizoen is hier voorbij. Hier hebben Jan en ik in de zomer van 1981 rond gezworven, van baai naar baai, van terrasje naar terrasje. Er is veel veranderd, de boten zijn groter, van staal, niet meer van hout en minder kleurrijk, de havens zijn groter, op de stranden liggen geen vissersbootjes maar zonaanbidders, langs het strand staan grote gebouwen voor de massa toerist, die we nu gelukkig niet tegen komen. Maar als we even op een terrasje zitten te genieten van de zon, is toch het allermooiste van Spanje nog steeds sterk aanwezig, het leven met elkaar op straat. Geweldig! De krioelende kinderen op een plein, met allemaal moeders (af en toe een vader, we zijn vroeg, 17.00 uur), oma’s en opa’s, iedereen praat of speelt met iedereen, jong en oud, geweldig! Ik kan hier uren naar kijken! Maar morgen gaan we weer een baai verder.
Ria de Cedeira, a little bit east of La Coruna, north Spain, there we are now at anchor. Yesterday, at the end of the afternoon, we sailed in. With an increasing easterly wind and with a speed of 11 knots , at the end, we came rolling towards the coast. 11 Knots mains for the Tecla: reducer sail! And that was a hard job, so near to our goal. The wether forecast did say already for some time gale force 8 near the cape of Finisterre, well, they where right ,there was a lot of wind, just before entering the harbor. It is, as if the wind is influenced by water and land and "funnel", something we experienced on the Canary Islands a lot, all of a sudden a lot of wind, without a changing of weather, clouds or barometer. The coast line is steep, with a lot of pine tree woods. There are mountain goats and it looks rather unexplored. As we sail between the rocks, we enter a very sheltered basin, at the mouth of the dry river the Cedeira, there is a new breakwater to keep the swell as less as possible. In the harbor you find the typical Spanish colorful fishing boats, most of them trawlers, nets behind the ship, and many little fishing boats at anchor. There are no pleaser crafts, the tourist season is over. Here, Jan and I have been wandering around in 1981, from bay to bay, from terrace to terrace. There is a lot changed in all those years, the fishing boats are bigger, steel, no wood anymore and less colorful, the harbors are bigger, on the beaches you will not find boats anymore, but sunbathers, along the white beach arise big buildings for the tourists, which are happily not here at the moment. But as we are sitting on a terrace, enjoying a drink and the sun, we notice that the most valuable thing of Spain, still exists: the living together on the street! Marvelous! A lot of children of different ages on a square, with their mothers (a few fathers, we are early, it was 17.00 hours), grand mothers and fathers, every body talking or playing with everybody, young and old, great! I could watch this for hours. But tomorrow we are hopping one bay more west.
46 16.523 N 007 25.412 W maandag 12 oktober
De avond is weer gevallen, het is druk om ons heen, allemaal grote vrachtschepen, op weg naar het Kanaal. Gister avond vielen onze zeil lichten uit en moesten we met een gewoon toplicht verder, dat was even heel vervelend, voor de wind en een akelige hobbelige zee, vanwege het continentale plat, (hier komt de Atlantische oceaan aangedenderd met een diepte van meer dan 2000 meter en opeens ligt daar Europa met een diepte van nog geen 100 meter! Dat geeft bijna altijd zeezieken.) met allemaal visserschepen en grote "jongens" om ons heen en geen voorrang kunnen vragen. Vanmorgen bleek, dat de elektra draden, door het gewiebel, los geraakt waren. Een werkje voor Jan, in het zonnetje, gewapend met bril, tang en nieuwe klemmen was het na de middag weer gefikst. Nu kijken we weer trots naar onze rood boven groen en zien we, aan de omliggende schepen, dat ze goed herkenbaar zijn, want iedereen wijkt keurig voor ons. De wind is ondertussen gedraaid naar het oosten, kracht 3 a 4, we zijn de akelige zee kwijt, het is half bewolkt en de dag is vrij rustig verlopen. Tijdens de workshop hebben we gegijpt met nog eens alle uitleg die daar bij hoort. Daarna was het zeil-tassen-naai-tijd, ofwel, iedereen zat in het zonnetje en probeert er iets leuks van te maken. Ook was het de eerste dag, dat de drie jongeren, die altijd bij het eten helpen, hun eerste maaltijd zelf moesten maken. Dat werd dus oma macaroni met sla en warme pudding na. En wees eerlijk, wat je zelf maakt, smaakt ook veel beter! Morgen gaan we voor de eigengemaakte pizza, met een nieuwe chef de cuisine en drie snij/kneed hulpen. Nu is er weer totale rust aan boord, de meerderheid slaapt, er wordt zacht gebabbeld, thee en koffie gedronken. Een ieder die ooit mee gevaren heeft, kent dat gevoel van het begin van de nacht, iedereen kan gerust gaan slapen, er wordt over U gewaakt.
It is night again. It is busy around us. Many big cargo ships on their way to the English Channel. Yesterday night our sailing lights went out and we had to sail on with the normal white top light, that was not nice, with the wind from the back and a nasty sea with short waves, because of the continental plateau (here the Atlantic Ocean comes rumbling in, with a depth of more than 2000 meters and all of a sudden there lays Europe, with a depth of less than 100 meters! It is always a spot with many see sick on board.) with many fishing boats and big cargo ships around us and not be able to ask for give way! This morning it turned out to be some loose electricity cables, caused by the sea shaking. A job for Jan, in the sun, armed with glasses, a pair of tongs and new clips,it was all fixt just after lunch. Now we proudly look at our red over green and we see, by the other ships surrounding us, that they are good recognizable, because every body gives us right of way. The wind has turned easterly now, force 3 or 4, we lost the nasty sea, the sky is half covert with clouds, and the day past quietly. During the workshop we gybed with all the explanations with it again. After that we did the sew a sailing bag, or: every body was sitting in the sun and try's to make something nice of it. Also was this the day for the three youngsters which always help with the dinner preparing, to make a meal themselves. So it was "oma macaroni" with salad and warm pudding as desert. And be honest, what you prepare your self, taste better! Tomorrow is the day for the home made pizza, with a new chef the cuisine and three cut/mould assistants. At the moment there is a total peace on board again, the majority is sleeping, there is a soft whispering, tea and coffee drinking. And every body who ever sailed with us, knows the feeling of the start of the night, sleep in peace, somebody is watching over you.
De avond is weer gevallen, het is druk om ons heen, allemaal grote vrachtschepen, op weg naar het Kanaal. Gister avond vielen onze zeil lichten uit en moesten we met een gewoon toplicht verder, dat was even heel vervelend, voor de wind en een akelige hobbelige zee, vanwege het continentale plat, (hier komt de Atlantische oceaan aangedenderd met een diepte van meer dan 2000 meter en opeens ligt daar Europa met een diepte van nog geen 100 meter! Dat geeft bijna altijd zeezieken.) met allemaal visserschepen en grote "jongens" om ons heen en geen voorrang kunnen vragen. Vanmorgen bleek, dat de elektra draden, door het gewiebel, los geraakt waren. Een werkje voor Jan, in het zonnetje, gewapend met bril, tang en nieuwe klemmen was het na de middag weer gefikst. Nu kijken we weer trots naar onze rood boven groen en zien we, aan de omliggende schepen, dat ze goed herkenbaar zijn, want iedereen wijkt keurig voor ons. De wind is ondertussen gedraaid naar het oosten, kracht 3 a 4, we zijn de akelige zee kwijt, het is half bewolkt en de dag is vrij rustig verlopen. Tijdens de workshop hebben we gegijpt met nog eens alle uitleg die daar bij hoort. Daarna was het zeil-tassen-naai-tijd, ofwel, iedereen zat in het zonnetje en probeert er iets leuks van te maken. Ook was het de eerste dag, dat de drie jongeren, die altijd bij het eten helpen, hun eerste maaltijd zelf moesten maken. Dat werd dus oma macaroni met sla en warme pudding na. En wees eerlijk, wat je zelf maakt, smaakt ook veel beter! Morgen gaan we voor de eigengemaakte pizza, met een nieuwe chef de cuisine en drie snij/kneed hulpen. Nu is er weer totale rust aan boord, de meerderheid slaapt, er wordt zacht gebabbeld, thee en koffie gedronken. Een ieder die ooit mee gevaren heeft, kent dat gevoel van het begin van de nacht, iedereen kan gerust gaan slapen, er wordt over U gewaakt.
It is night again. It is busy around us. Many big cargo ships on their way to the English Channel. Yesterday night our sailing lights went out and we had to sail on with the normal white top light, that was not nice, with the wind from the back and a nasty sea with short waves, because of the continental plateau (here the Atlantic Ocean comes rumbling in, with a depth of more than 2000 meters and all of a sudden there lays Europe, with a depth of less than 100 meters! It is always a spot with many see sick on board.) with many fishing boats and big cargo ships around us and not be able to ask for give way! This morning it turned out to be some loose electricity cables, caused by the sea shaking. A job for Jan, in the sun, armed with glasses, a pair of tongs and new clips,it was all fixt just after lunch. Now we proudly look at our red over green and we see, by the other ships surrounding us, that they are good recognizable, because every body gives us right of way. The wind has turned easterly now, force 3 or 4, we lost the nasty sea, the sky is half covert with clouds, and the day past quietly. During the workshop we gybed with all the explanations with it again. After that we did the sew a sailing bag, or: every body was sitting in the sun and try's to make something nice of it. Also was this the day for the three youngsters which always help with the dinner preparing, to make a meal themselves. So it was "oma macaroni" with salad and warm pudding as desert. And be honest, what you prepare your self, taste better! Tomorrow is the day for the home made pizza, with a new chef the cuisine and three cut/mould assistants. At the moment there is a total peace on board again, the majority is sleeping, there is a soft whispering, tea and coffee drinking. And every body who ever sailed with us, knows the feeling of the start of the night, sleep in peace, somebody is watching over you.
maandag, oktober 12, 2009
47 54.610 W 005 23.856 W Zondag 11 oktober
Een week, al weer, verder. Wat hebben we gedaan? We zijn inderdaad naar Dartmouth geweest, met een naar zuidoost draaiend windje. Het blijft een prachtig binnenkomen. Een nauwe invaart met aan alle kanten rotsen en kleine burchtjes. En dan een verbreding met aan weerzijden gekleurde huizen tegen de helling aangeplakt. Omdat het buiten nogal woei en vanuit een totaal verkeerde richting, zuid west 7 a 8, hebben we ons de tijd gegund om hier van al dit moois iets langer te genieten. Dus na een bezoek bij het vvv-kantoor konden we aan de slag. ( Wist je, dat Agatha Christy hier in de omgeving heeft gewoond!) Met de stoom trein een klein rondje Devon, te voet langs de kust, het museum, voetballen in het park, iedereen heeft genoten. Aangezien de weerberichten toch laten zien dat Ierland echt met het slechte weer blijft zitten, nu weer met een rest tropische storm, besluiten we nog een stop in Engeland te maken, Falmouth, om daarna de oversteek te wagen over de Golf van Biscay, richting Spanje en zon! In Falmouth is de gebroken hand nog even door een arts goed bekeken, grote boodschappen aan boord, plus diesel en water, een scheurtje in het kluiver beslag gerepareerd, een laatste avond stappen en internetten en zo waren we allemaal klaar voor de langere oversteek. Dus hebben we Engeland verlaten, onder een prachtige sterren hemel met melkweg en komt ons gedicht weer boven drijven, want dit is toch wel het aller mooist, de wind, het zingen van het schip, alle zeilen op, een knik in de schoot, alle wachten weer paraat, een noordwester wind, beetje motregen (nu), een snelheid variërend van 6 tot 9.8 knopen, we genieten.
Een link naar een Tecla foto, voor anker bij Wight
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
A week later already. What did we do? We did visit Dartmouth, with a veering southeast wind. It is always very impressive to sail in to the narrow entrance of this harbor with on both sites little castles. And then the widening with on both sites colorful houses on the hill sites. Because of the nasty wind outside and the wrong direction, southwest 7 to 8, we gave us some time to enjoy this beautiful spot a little longer. So after visiting the tourist office, we started. With the train (steam)a little Devon round,( did you know Agathe Christy lived here?)walking along the coast, the museum, playing football in the park, every body had a good time! And after the weather forecast showing us, Ireland struggling with a new low, this time a piece of tropical storm, we decide to make one last stop in England,Falmouth, before we make our way to Spain and sun over the Bay of Biscay! In Falmouth the broken hand is examined by a doctor, the big shopping's done, also diesel and fresh water, the jib boom steel welled, the last night in town and the internet of course and so we where all ready for the longer sail. We left England under a beautiful star sky with milky way, and our poem is in my head again, because this is why we do it, this is so beautiful, the wind, the singing of the ship, all sails up, a little bit of the wind, all watches on their post, a north westerly wind, speed between 6 and 9.8 knots, a little bit of drizzle (at the moment) this is IT!
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
This is a link to a photo of the Tecla, made by an unknown, by Wight, on anchor
Een link naar een Tecla foto, voor anker bij Wight
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
A week later already. What did we do? We did visit Dartmouth, with a veering southeast wind. It is always very impressive to sail in to the narrow entrance of this harbor with on both sites little castles. And then the widening with on both sites colorful houses on the hill sites. Because of the nasty wind outside and the wrong direction, southwest 7 to 8, we gave us some time to enjoy this beautiful spot a little longer. So after visiting the tourist office, we started. With the train (steam)a little Devon round,( did you know Agathe Christy lived here?)walking along the coast, the museum, playing football in the park, every body had a good time! And after the weather forecast showing us, Ireland struggling with a new low, this time a piece of tropical storm, we decide to make one last stop in England,Falmouth, before we make our way to Spain and sun over the Bay of Biscay! In Falmouth the broken hand is examined by a doctor, the big shopping's done, also diesel and fresh water, the jib boom steel welled, the last night in town and the internet of course and so we where all ready for the longer sail. We left England under a beautiful star sky with milky way, and our poem is in my head again, because this is why we do it, this is so beautiful, the wind, the singing of the ship, all sails up, a little bit of the wind, all watches on their post, a north westerly wind, speed between 6 and 9.8 knots, a little bit of drizzle (at the moment) this is IT!
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
This is a link to a photo of the Tecla, made by an unknown, by Wight, on anchor
Photo's from the Tecla
Tecla at anchor
Oeps... this was before we got the new motor for the dingy
Working on a Diddy Bag, made out of old sails!
dinsdag, oktober 06, 2009
49 40.1N 002 40.9 W zondag 4 oktober
Weer onderweg. We hadden even wat oponthoud, maar we varen weer. Op Alderney had een van onze jongeren nl de mooiste foto van z'n leven willen maken maar vergat daarbij, dat hij op een rots stond die 7 meter stijl naar beneden liep. Tja, en toen hij dus die stap naar achter deed, werd hem dat bijna fataal! Resultaat: een gecompliceerde breuk in z'n hand en een jaap in z'n arm. Het eerste is verholpen met een stalen pen, het andere met enkele hechtingen. Omdat er op Alderney op dat momentgeen dokter aanwezig was die dit allemaal kon herstellen, mocht hij vliegen naar Guernsey. Na een verblijf van bijna 2 dagen in het ziekenhuis, is hij weer aan boord, dat hij niet op z'n mondje gevallen was, hebben we geweten, iedereen wilde natuurlijk het verhaal wel 10 maal horen en het mooiste woord, tussen al die rappe zinnen frans was: You where lucky! Dat hadden alle mensen die hem geholpen hebben wel duizend maal gezegd! En vandaag, zondag, poets dag, (toch maar even voor we vertrekken) heeft hij alweer de stofzuiger taak op zich genomen en dat ging prima. Poets-dag is ook verwen dag, dus gezamenlijk een appeltaart gebakken . En toen we toch aan het bakken waren ook maar een focaccia (brood) met kleine tomaatjes. Bij het zien van al dat lekkers en met name de stukken ham die werden gekookt, waren de jongelui niet meer uit de keuken weg te slaan. Toen ik echter vertelde, dat het dierendag was, 4 oktober, en de ham dus voor Nyske was, kwam iedereen wel even vertellen, dat dat wel erg veel was voor een hond en dat dierendag een verzinsel zou zijn, in Frankrijk en Zwitserland kennen ze dat niet. Voor alle niet Nederlandse mensen, die dit lezen, vier dierendag, 4 oktober, verwen je huisdier, of ga eens extra wandelen naar het strand, en vergeet die ham, dat is natuurlijk ongezond voor een hond. En nu zijn we onderweg naar Dartmouth, de stad aan de monding van de rivier de Dart. Het op zeil weg, liep gesmeerd, maar daarna heeft de wind ons weer eens verlaten, met een beetje motor bij vanwege de deining, gaan we de nacht in, op zoek naar de zuid oost 4 a 5........
On the way again. We had some delay, but now we are sailing again. On Alderney, one of our youngsters was going to make to best picture ever, but he forgot that he was standing on a steep rock 7 meters high. Well, as he did one step backwards, it was all most fatal! Result: one complicated broken boon in his hand and a big cut in his arm. The first one they put an iron pin in and the cut was sewed. As on Alderney the doctor who could do all this repairing was not present, he was flying ( with one of the little planes) to Guernsey. After a stay of almost 2 days in the hospital, he is back again, and that he did not fall on his mouth, we knew, as he told every body 10 times and more (and no body complained) the whole story again, and the nicest sentence, among the quick French, was: You where lucky! That was what every body had said to him a thousand times! And to day, Sunday, cleaning day (we had to do it before leaving) he already had the vacuum cleaning job on him, and he did well! Cleaning day is also indulge day. So together we bake an apple pie. And because we where all ready baking, we also baked a focaccia (bread) with little tomatoes. By seeing all this food, especially the ham I was cooking, they youngsters did not want to leave the kitchen any more. And when I told them, that today was animal day, the 4th of October, so the ham was mend to be for Nyske, they all came to tell me, that it was a lot of ham, for just one dog, and animal day, I just invented, in France and Swiss they never heard of it! For all the not Dutch Tecla logbook readers, celebrate animal day with your pet, on the 4th of October, just do something extra, like a long beach walk! And forget about the ham, it is of course not healthy for a dog. And now we are on our way to Dartmouth, the town on the mouth of the river Dart. Leaving on sail, was perfect, but after that, the wind left us again, with the engine a little bit more than “stand by” because of the swell, we sail into the night, looking for the promised wind, south east 4 or 5.......
On the way again. We had some delay, but now we are sailing again. On Alderney, one of our youngsters was going to make to best picture ever, but he forgot that he was standing on a steep rock 7 meters high. Well, as he did one step backwards, it was all most fatal! Result: one complicated broken boon in his hand and a big cut in his arm. The first one they put an iron pin in and the cut was sewed. As on Alderney the doctor who could do all this repairing was not present, he was flying ( with one of the little planes) to Guernsey. After a stay of almost 2 days in the hospital, he is back again, and that he did not fall on his mouth, we knew, as he told every body 10 times and more (and no body complained) the whole story again, and the nicest sentence, among the quick French, was: You where lucky! That was what every body had said to him a thousand times! And to day, Sunday, cleaning day (we had to do it before leaving) he already had the vacuum cleaning job on him, and he did well! Cleaning day is also indulge day. So together we bake an apple pie. And because we where all ready baking, we also baked a focaccia (bread) with little tomatoes. By seeing all this food, especially the ham I was cooking, they youngsters did not want to leave the kitchen any more. And when I told them, that today was animal day, the 4th of October, so the ham was mend to be for Nyske, they all came to tell me, that it was a lot of ham, for just one dog, and animal day, I just invented, in France and Swiss they never heard of it! For all the not Dutch Tecla logbook readers, celebrate animal day with your pet, on the 4th of October, just do something extra, like a long beach walk! And forget about the ham, it is of course not healthy for a dog. And now we are on our way to Dartmouth, the town on the mouth of the river Dart. Leaving on sail, was perfect, but after that, the wind left us again, with the engine a little bit more than “stand by” because of the swell, we sail into the night, looking for the promised wind, south east 4 or 5.......
donderdag, oktober 01, 2009
En het is gelukt, helemaal zeilend, we zijn op Alderney. Het meest noordelijke eiland van de Kanaal Eilanden, 8.36 mijl ofwel 11.61 km ver van het vaste land van Frankrijk. Een eiland waar je binnen zes dagen kunt trouwen, waar ze een echte eigen president en regering hebben, waar je belasting vrije winkels hebt en dat niet tot de EU behoort?!
En toch is het o zo Engels. De tuinen, de huizen, de gebloemde gordijnen. Het is nu een rustig eiland. De meeste veerboten varen niet meer, dus je kunt er nu alleen nog maar per vliegtuigje naar toe, van af een van de grotere eilanden. Of je neemt net als wij, je eigen boot en vaart er, met een gemiddelde snelheid van 6 knopen, stroompje mee, binnen 14 uur, tijdens een onbewolkte, maar met sterren- en maan nacht rustig, vanaf Yarmouth naar toe. Vannacht om 03.30 lagen we voor anker en na een biertje, als je geen anker wacht had, in bed. Vanochtend waren we dus allemaal iets later met het ontbijt, om daarna het eiland te verkennen. We hebben het wel getroffen met het weer! Weer droog , zonnig en geen wind. Dus werd er na het ontbijt nog wel even gezwommen door de jongeren. En natuurlijk perfect voor de bemanning om toch nog even een paar uurtjes te klussen, de voorstag in het vet, de machine kamer opruimen, , touwen bekleden en de eeuwig durende was natuurlijk, dus de Tecla was weer een grote waslijn. Alleen Nyske was zeer ontevreden. Hier moeten honden en katten aan boord, op- en eigenlijk zelfs, binnen blijven. Dat laatste hebben we natuurlijk niet gedaan, het was al erg genoeg, dat het bijbootje, met de nu perfect lopende nieuwe motor, zomaar zonder haar vertrok. Morgen gaan we op weg naar Geurnsey (een kleine 20 mijl ofwel 36.5 km), en als we het goed gelezen hebben, mag ze daar wel van boord!
And we succeeded! On sail, we arrived on Alderney. The most northerly island of the Channel Islands, about 8.36 miles or 11.61 km offshore France. An Island where you can be married within six days, where they have their own president and government, where you find tax free shops and it does not belong to the EU?!
But than again, it is oh so typical English. With its gardens, houses and flower curtains. It is now a very quiet island. Most of the ferry's don't sail any more, so the only possibility is, to take the little airplane from one of the bigger islands. Or you do like we did. You take your boat, sail , with an average speed of 6 knots , with the current, in 14 hours, during a cloudless, but also starry - and half moon night, nicely from Yarmouth to Alderney.
Last night we dropt anchor at 03.30 local time, had a beer, and if you did not have anchor watch, in to bed. So this morning we where a little bit late with breakfast, and to go out and explore the island. We are till now very lucky with the weather! Again it was a sunny, dry and windless day. So after the breakfast some youngsters had to have a swim of the ship. And of course a perfect day for the Tecla crew to do some little jobs like, greasing the fore stay, cleaning the engine room, do some rope works and of course the never ending laundry and drying. Tecla was one big wash flag! Only Nyske was totally unhappy. No dogs and cats allowed, they officially have to stay in the ship, behind doors, that was too much , so she was on the deck. But it was horrible for her, to see the dingy, with its perfect running new motor, leave the ship, with out her. Tomorrow we sail to Geurnsy ( about 20 miles or 36.5 km) and as we read it, dogs are welcome ashore!
En toch is het o zo Engels. De tuinen, de huizen, de gebloemde gordijnen. Het is nu een rustig eiland. De meeste veerboten varen niet meer, dus je kunt er nu alleen nog maar per vliegtuigje naar toe, van af een van de grotere eilanden. Of je neemt net als wij, je eigen boot en vaart er, met een gemiddelde snelheid van 6 knopen, stroompje mee, binnen 14 uur, tijdens een onbewolkte, maar met sterren- en maan nacht rustig, vanaf Yarmouth naar toe. Vannacht om 03.30 lagen we voor anker en na een biertje, als je geen anker wacht had, in bed. Vanochtend waren we dus allemaal iets later met het ontbijt, om daarna het eiland te verkennen. We hebben het wel getroffen met het weer! Weer droog , zonnig en geen wind. Dus werd er na het ontbijt nog wel even gezwommen door de jongeren. En natuurlijk perfect voor de bemanning om toch nog even een paar uurtjes te klussen, de voorstag in het vet, de machine kamer opruimen, , touwen bekleden en de eeuwig durende was natuurlijk, dus de Tecla was weer een grote waslijn. Alleen Nyske was zeer ontevreden. Hier moeten honden en katten aan boord, op- en eigenlijk zelfs, binnen blijven. Dat laatste hebben we natuurlijk niet gedaan, het was al erg genoeg, dat het bijbootje, met de nu perfect lopende nieuwe motor, zomaar zonder haar vertrok. Morgen gaan we op weg naar Geurnsey (een kleine 20 mijl ofwel 36.5 km), en als we het goed gelezen hebben, mag ze daar wel van boord!
And we succeeded! On sail, we arrived on Alderney. The most northerly island of the Channel Islands, about 8.36 miles or 11.61 km offshore France. An Island where you can be married within six days, where they have their own president and government, where you find tax free shops and it does not belong to the EU?!
But than again, it is oh so typical English. With its gardens, houses and flower curtains. It is now a very quiet island. Most of the ferry's don't sail any more, so the only possibility is, to take the little airplane from one of the bigger islands. Or you do like we did. You take your boat, sail , with an average speed of 6 knots , with the current, in 14 hours, during a cloudless, but also starry - and half moon night, nicely from Yarmouth to Alderney.
Last night we dropt anchor at 03.30 local time, had a beer, and if you did not have anchor watch, in to bed. So this morning we where a little bit late with breakfast, and to go out and explore the island. We are till now very lucky with the weather! Again it was a sunny, dry and windless day. So after the breakfast some youngsters had to have a swim of the ship. And of course a perfect day for the Tecla crew to do some little jobs like, greasing the fore stay, cleaning the engine room, do some rope works and of course the never ending laundry and drying. Tecla was one big wash flag! Only Nyske was totally unhappy. No dogs and cats allowed, they officially have to stay in the ship, behind doors, that was too much , so she was on the deck. But it was horrible for her, to see the dingy, with its perfect running new motor, leave the ship, with out her. Tomorrow we sail to Geurnsy ( about 20 miles or 36.5 km) and as we read it, dogs are welcome ashore!
Abonneren op:
Posts (Atom)
