Op dit moment, liggen we op La Palma, in de haven van Santa Cruz Onze Zwitserse groep is al weer een week naar huis.
Met de groep hebben we na Zapata nog Santa Cruz de Tenerife bezocht, Puerto de Vueltas of wel Gran Valle Rey (zuid Gomera, betekent: Vallei van de grote Koning. ) San Sebastian de la Gomera en als laatste Las Palmas op Gran Canaria. En omdat het weer zo heerlijk was, hebben de jongeren veel kunnen zwemmen en body surfen.
Sinds een paar dagen heeft het weer een dipje. Het regent af en toe, het is een graad of 20, maar het mooie weer komt weer terug hebben we al gezien.
De crew heeft gewisseld, Gijs is naar Nederland en Jet is nu aan boord. Tot nu toe vullen we onze dagen met opruimen, schoonmaken, onderhoud machine kamer en kleine klusjes. Jet heeft in Nederland samen met At Sea Sailtraining onze agenda voor het komend seizoen klaar gemaakt. Het wordt een jaar van vele Tall Ship Races, vele landen en lange afstanden! Met weer totaal nieuwe gebieden voor de Tecla, voor meer info: kijk onder kalender en/of nieuwsbrief op onze site. En nu is ze bezig met een nieuwe site opzet, heel spannend natuurlijk, daar zal iedereen binnenkort meer over horen en zien.
Gijs zal in Nederland onder anderen onze zeilmaker helpen met het maken van onze nieuwe zeilen. En ook over dit mooie project binnen kort meer!
Voorlopig ligt het schip op La Palma, het eiland met de meeste palmbomen en ook daar over later meer!
At this moment, we are on La Palma, in the harbor of Sante Cruz. Our Swiss group has left the ship for a week now.With the group, we visited after Zapata, Santa Cruz de Tenerife, Puerto de Vueltas or also called, Gran Valle Rey (valley of the great king) San Sebastean de la Gomera and we finished our 10 weeks sailing trip on Las Palmas, Gran Canaria. And because of the beautiful weather, the youngsters have been swimming and body surfing a lot! Since a few days, the weather is not so nice. There are showers during the day, it is about 20 degrees, but the nice weather will return this weekend, we saw on several weather sites.
The crew changed, Gijs is back to Holland and Jet is now on board. Till now we fill our days with clear and cleaning the ship, the engine room and other little jobs. Jet already made our calendar for next year, together with At Sea Sail Training, in Holland. It will be a year with a lot of Tall Ship Races, a lot of countries and a lot of miles! And again many new places for the Tecla, for more information, look under calendar and/or newsletter on our site. And now Jet is busy with a New site for the ship, very exciting of course, you will hear and see more about it very soon! Gijs will help our sail maker in Holland, making new sails for the Tecla! And also about this project we will keep you informed!
For now, the ship will stay on La Palma, the island with the most palm trees of all the Canary Islands, in the coming weeks we will tell more about this also!
zondag, december 06, 2009
maandag, november 16, 2009
28 31.99 N 16 07.944 W Zondag 15 november
Even een kort bericht. We zijn gister middag voor anker gegaan bij Zapata, noord Tenerife.
We liggen tussen hoge kale rotsen. Met alleen een paar kleine (vissers?) huisjes. Het is hier warm, ongeveer 26 graden en ook het water is hier lekker warm, dat houdt in, dat er veel gezwommen wordt. Er is ook een zwart strandje, bij laag water, waar met de bal gespeeld kan worden. Iedereen geniet met volle teugen. Nyske loopt weer rond, zwemt of wil een douche, alleen vanmorgen werd ze even door een golf onder water getrokken, dat vindt ze dan even minder leuk. Ons program rond de Canarische eilanden staat nog niet helemaal vast, maar als het weer zo blijft, moet het niet moeilijk zijn er een goede tijd van te maken.
Just a short report. We dropt anchor at Zapata, north Tenerife, yesterday afternoon. We are anchored between high, bald rocks. With only a couple of little (fisherman?) houses. It is hot, about 26 degrees, also the sea is nice warm, that means that there is a lot of swimming. If the tide is low, there even is a little, black, beach, where you can play with the ball. Everybody has a good time. Nyske is walking around again, she swims or asks for a shower, this morning she was caught by a swell and she went completely under water, she did not like that!
Our program around the Canary Islands is not definitive, but when the weather stays like this, it can not be difficult to have a nice time here!
We liggen tussen hoge kale rotsen. Met alleen een paar kleine (vissers?) huisjes. Het is hier warm, ongeveer 26 graden en ook het water is hier lekker warm, dat houdt in, dat er veel gezwommen wordt. Er is ook een zwart strandje, bij laag water, waar met de bal gespeeld kan worden. Iedereen geniet met volle teugen. Nyske loopt weer rond, zwemt of wil een douche, alleen vanmorgen werd ze even door een golf onder water getrokken, dat vindt ze dan even minder leuk. Ons program rond de Canarische eilanden staat nog niet helemaal vast, maar als het weer zo blijft, moet het niet moeilijk zijn er een goede tijd van te maken.
Just a short report. We dropt anchor at Zapata, north Tenerife, yesterday afternoon. We are anchored between high, bald rocks. With only a couple of little (fisherman?) houses. It is hot, about 26 degrees, also the sea is nice warm, that means that there is a lot of swimming. If the tide is low, there even is a little, black, beach, where you can play with the ball. Everybody has a good time. Nyske is walking around again, she swims or asks for a shower, this morning she was caught by a swell and she went completely under water, she did not like that!
Our program around the Canary Islands is not definitive, but when the weather stays like this, it can not be difficult to have a nice time here!
30 01’ N 15 03’ W 13 november
Nog 103 mijl voor we op de plek zijn waar we anker willen gooien. De wind is inderdaad westelijk geworden, maar zo weinig dat we er niets aan hebben. De zeilen staan nog wel, maar ook de motor met 800 toeren. Weer een giga sterrennacht. We proberen ze te herkennen, maar er zijn zoveel sterren! Orion is goed herkenbaar, met z’n drie felle sterren als riem. Grote Beer idem. Maar of we nu de Eenhoorn zien of Cassiopeia wordt al moeilijker.
Het varen op de motor is en blijft vervelend. Iedereen wordt er onrustig van, de vraag hoe lang nog, is dan ook regelmatig te horen. De temperaturen van water en lucht worden zo aangenaam, water temperatuur nu 23 graden, dat iedereen nu wel graag wil zwemmen en langs een strand slenteren. De zeilpakken hebben we in de kast gehangen en vanaf ‘s morgens een uur of half tien, kan er een korte broek aan. ‘s Middags is er een zwem stop. Ook nu, 9 uur ‘s avonds, is het nog zeer aangenaam buiten. Het enige dat een beetje tegen valt is, dat het zo snel donker is. We zijn verplicht binnen te eten, want met een maanloze avond, wordt het eten op het achterdek te moeilijk (lees:rommelig) Onze kleur op benen en armen begint al weer aardig op onze Charlston kleur te lijken en daar zijn we natuurlijk erg tevreden mee. Morgen middag hopen we ergens voor anker te gaan bij Tenerife en dan beginnen we aan ons laatste stukje expeditie. Lopen, zwemmen, bananen, papaja, zwarte stranden……ik verheug me op een winter Canaren!
Still 103 miles to go before we drop anchor. The wind is now westerly, as the weather forecast already was saying, but so less that it is of no use. The sails are still up, but also the engine with 800 turnings. Again a gigantic star night. We try to recognize them, but there are so many! Orion, you can recognize very well, with its three clear stars as a belt. Also the Great Bear is no problem. But whether we see the Unicorn or Cassiopeia is already more difficult.
Sailing with engine is and will be always annoying. Everybody gets a little bit restless, the main question is all day : how long still to go? The temperatures of water and sea are getting very pleasant now, water temperature 23 degrees, so every body longs to swim and stroll along the beach. The sailing suites are in the closet now, and in the morning about 9.30 o'clock we put on our shorts. In the afternoon we have a swim stop. And even now, 21.00 hours, the temperatures are still very pleasant. The only thing we can complain about, is the short days, at 19.00 hours, it is dark. So we are forced to eat in site, because with a moonless night, it is difficult (read: sloppy) to eat at the aft deck. Our legs and arms get Charlston colors again and we are very pleased with that.
Tomorrow afternoon we will drop anchor near Tenerife and then the last part of the expedition will start. Walking, swimming, bananas, papayas, black beaches…..I am looking forward to a winter on the Canaries!
Het varen op de motor is en blijft vervelend. Iedereen wordt er onrustig van, de vraag hoe lang nog, is dan ook regelmatig te horen. De temperaturen van water en lucht worden zo aangenaam, water temperatuur nu 23 graden, dat iedereen nu wel graag wil zwemmen en langs een strand slenteren. De zeilpakken hebben we in de kast gehangen en vanaf ‘s morgens een uur of half tien, kan er een korte broek aan. ‘s Middags is er een zwem stop. Ook nu, 9 uur ‘s avonds, is het nog zeer aangenaam buiten. Het enige dat een beetje tegen valt is, dat het zo snel donker is. We zijn verplicht binnen te eten, want met een maanloze avond, wordt het eten op het achterdek te moeilijk (lees:rommelig) Onze kleur op benen en armen begint al weer aardig op onze Charlston kleur te lijken en daar zijn we natuurlijk erg tevreden mee. Morgen middag hopen we ergens voor anker te gaan bij Tenerife en dan beginnen we aan ons laatste stukje expeditie. Lopen, zwemmen, bananen, papaja, zwarte stranden……ik verheug me op een winter Canaren!
Still 103 miles to go before we drop anchor. The wind is now westerly, as the weather forecast already was saying, but so less that it is of no use. The sails are still up, but also the engine with 800 turnings. Again a gigantic star night. We try to recognize them, but there are so many! Orion, you can recognize very well, with its three clear stars as a belt. Also the Great Bear is no problem. But whether we see the Unicorn or Cassiopeia is already more difficult.
Sailing with engine is and will be always annoying. Everybody gets a little bit restless, the main question is all day : how long still to go? The temperatures of water and sea are getting very pleasant now, water temperature 23 degrees, so every body longs to swim and stroll along the beach. The sailing suites are in the closet now, and in the morning about 9.30 o'clock we put on our shorts. In the afternoon we have a swim stop. And even now, 21.00 hours, the temperatures are still very pleasant. The only thing we can complain about, is the short days, at 19.00 hours, it is dark. So we are forced to eat in site, because with a moonless night, it is difficult (read: sloppy) to eat at the aft deck. Our legs and arms get Charlston colors again and we are very pleased with that.
Tomorrow afternoon we will drop anchor near Tenerife and then the last part of the expedition will start. Walking, swimming, bananas, papayas, black beaches…..I am looking forward to a winter on the Canaries!
vrijdag, november 13, 2009
32 21.380 N 13 37.840 W Le 12-11-'09
Bonjour, je m'appelle Bogdan, j'ai 17 ans et je fais actuellement partie de l'equipage du Tecla.
Ca fait depuis le 15 septembre que je suis a bord et j'ai beaucoup de plaisir. Jan, Jannette et Gijs sont de tres bons capitaines et Jannette fait tres bien la cuisine. J'apprecie beaucoup les regles et l'environnement du Tecla.
J'aurai pour ma part fini mon voyage le 25 novembre mais ca ne sera pas la derniere fois que je serai sur le Tecla.
J'aime beaucoup le monde marin et le Tecla, j'aimerai revenir a bord lors d'une course qui se deroulera en 2010.
Nous avons commence la journee avec un vent de force 2. Vers 3h00 le vent baisse et nous allumons le moteur. Actuellement, nous naviguons toujours au moteur et comme la mer est tres calme nous avons pu en profiter pour passer
une journee assez tranquille. Les quarts ont ete tres sympas, dans le mien que je commence a 8h00, Jannette nous a appris mes collegues de quart et moi, a nous reperer a l'aide d'une carte marine. L'apres-midi a ete consacre au nettoyage du bateau. Cela s'est passe dans la bonne humeur et a la fin le bateau etait niquel. Les capitaines ont ete tres contents et ont arrete le bateau pour que nous puissions nous baigner en plein milieu de l'Atlantique.
Ca nous a fait du bien parce qu'il faisait tres chaud et nous avons eu beaucoup de plaisir. Le bateau redemarre en direction de Tenerife ,les quarts recommencent et la journee poursuit son cours tranquillement.
Nous sommes actuellement a 255 miles nautiques de notre destination et suivons le cap de 205.
Hello, my name is Bogdan, I'm 17 years old and I am actually part of Tecla's crew.
I am on board since the 15th of September and I'm having a lot of pleasure. Jan, Jannette and Gijs are very good captains and Jannette cooks very well. I do appreciate a lot the rules and the environment of Tecla. I will for my part, finish my trip on the 25th of November but it won't be the last time I will come on Tecla. I like the sailing world a lot and the Tecla, I would like to come back on board for a race that will take part in 2010.
We have started the day with a wind force 2. By 3:00am the wind decreased and we turned the engine on. At this moment, we are still navigating by engine and since the sea is calm we managed to have a quiet day. The watches have been very nice, in mine which I start at 8:00am, Jannette taught my watch colleagues and I, how to position ourselves on a sea chart. The afternoon was dedicated to cleaning the ship. That was in a good atmosphere and at the end the ship was as new. The captains were very happy and stopped the ship so that we could swim right in the middle of the Atlantic. That was very nice because it was very hot and we had a lot of pleasure. The ship's engine is on again towards Tenerife, the watches have started again also and the day continues quietly.
We are now at 255 nautical miles from our destination and our course is 205.
Ca fait depuis le 15 septembre que je suis a bord et j'ai beaucoup de plaisir. Jan, Jannette et Gijs sont de tres bons capitaines et Jannette fait tres bien la cuisine. J'apprecie beaucoup les regles et l'environnement du Tecla.
J'aurai pour ma part fini mon voyage le 25 novembre mais ca ne sera pas la derniere fois que je serai sur le Tecla.
J'aime beaucoup le monde marin et le Tecla, j'aimerai revenir a bord lors d'une course qui se deroulera en 2010.
Nous avons commence la journee avec un vent de force 2. Vers 3h00 le vent baisse et nous allumons le moteur. Actuellement, nous naviguons toujours au moteur et comme la mer est tres calme nous avons pu en profiter pour passer
une journee assez tranquille. Les quarts ont ete tres sympas, dans le mien que je commence a 8h00, Jannette nous a appris mes collegues de quart et moi, a nous reperer a l'aide d'une carte marine. L'apres-midi a ete consacre au nettoyage du bateau. Cela s'est passe dans la bonne humeur et a la fin le bateau etait niquel. Les capitaines ont ete tres contents et ont arrete le bateau pour que nous puissions nous baigner en plein milieu de l'Atlantique.
Ca nous a fait du bien parce qu'il faisait tres chaud et nous avons eu beaucoup de plaisir. Le bateau redemarre en direction de Tenerife ,les quarts recommencent et la journee poursuit son cours tranquillement.
Nous sommes actuellement a 255 miles nautiques de notre destination et suivons le cap de 205.
Hello, my name is Bogdan, I'm 17 years old and I am actually part of Tecla's crew.
I am on board since the 15th of September and I'm having a lot of pleasure. Jan, Jannette and Gijs are very good captains and Jannette cooks very well. I do appreciate a lot the rules and the environment of Tecla. I will for my part, finish my trip on the 25th of November but it won't be the last time I will come on Tecla. I like the sailing world a lot and the Tecla, I would like to come back on board for a race that will take part in 2010.
We have started the day with a wind force 2. By 3:00am the wind decreased and we turned the engine on. At this moment, we are still navigating by engine and since the sea is calm we managed to have a quiet day. The watches have been very nice, in mine which I start at 8:00am, Jannette taught my watch colleagues and I, how to position ourselves on a sea chart. The afternoon was dedicated to cleaning the ship. That was in a good atmosphere and at the end the ship was as new. The captains were very happy and stopped the ship so that we could swim right in the middle of the Atlantic. That was very nice because it was very hot and we had a lot of pleasure. The ship's engine is on again towards Tenerife, the watches have started again also and the day continues quietly.
We are now at 255 nautical miles from our destination and our course is 205.
woensdag, november 11, 2009
Wednesday 11th of November, 34'16.8 N - 12'33.8 W
Good evening everybody! My name is Sophie and I am 25. I finished my architecture studies in France last year and decided to do a gap year preparing and participating in the Tall Ships Atlantic Challenge with the two French class B schooners, Etoile and Belle Poule. This gap year is getting more and more extended because I am now sailing on Tecla since almost two months... Already! Time really flies away when you are having good fun somewhere. But my trip is almost finished because I am leaving next week, a few days before all the youngsters on board; and the only thought of it in my mind makes me sad. Hopefully I still have a few very nice and sunny days left, which will maybe be the best, who knows!
The first time I really met Tecla was last year in Vigo (Spain) in the beginning of the Atlantic Challenge. I was sailing on Etoile as the "communication officer" and so I could hear and be in contact with Tecla daily for the race control positions. I first met Jet and Gijs on a party given by the Urania in Tenerife (Canaries) and then we met in each race port call. During the last race between Halifax (Canada) and Belfast (Ireland) my captain received an email from Tecla asking if I would eventually be interested and available in sailing on Tecla, as a translator for a group of young Swiss...
Of course! who would have thought that would really happen? Me, sailing on the every time winning ship? THE ship who would always cross the finish line before us, all sails set and full of wind on both ships; with whom we would always compare our positions and try to get more miles on her daily... But that of course Tecla didn't know: she was already far ahead to see us behind!
So of course, I accepted this once in a life offer with a lot of joy! Who wouldn't have?
And that is how it all started for me here on board...
Here I try to do my best to be efficient on the deck with either holding the helm, helping in the kitchen, translating; even though most of the young try now to speak English by themselves and sometimes do not want to be helped anymore. If at sea the first hours (or more depending on the swell as you know the last few days were quite terrible!) I am sometimes seasick, there is always things to do to keep my mind off of it and smile: Jannette has a lot of little games to play to know the rigging better for the young either with words or drawings and we have to get what it is and where. I must say some drawings are not very easy to understand sometimes but then that's what makes the game funny and difficult at the same time!
On a ship like this, if you put your heart in it, you might get quite poly valent afterwards... If you like cooking, you just have to stay in the kitchen, putting yourself at work, all together, cutting and learning all the secrets of Jannette's delicious soups or Jan's Chinese meal like we had this evening: " Succulent" like we say in France for a 3 stared Michelin restaurant... Either you can stay on the deck, in the nice warm sun, to sew! Today we continued our ditty bags sewing and stitching; trying to help each other and see how one has done his to do the same and get the good ideas out. It is nice to see how some young really get involved in choosing their colored thread, the way they want the stitches to be seen... and how doing something all together during the workshop makes a day well fulfilled!
In fact to be a good sailor we have to learn all of these jobs at the time: cook out of nothing wonderful meals, sew to repair a ripped sail, to make time joyful and nice for everyone have a lot of humor and good stories.... we have still a lot to learn from the Tecla Family! But then these are only the extras. Most of all we learn how to sail: finding the wind, even if we don't feel anything breeze; the direction of the swell, even if it seems to come from everywhere; holding the helm and staying on the correct course, even if the waves makes the compass turn in all directions; being outside watching the horizon for a ship, even if it is cold and rainy and our eyes are begging to close... but then comes the shiny sun waking up in the east and going to sleep in the west, the dolphins, the falling stars, the silence of the ocean... anything you can get on a ship but not on land that makes this trip unforgettable!
Thank you for all. For sure I will do my best to come back, even if I have to sleep in the cellar or attached on a rope hanging behind the ship!
Our course is this evening 210, heading directly to the Canaries. We are at an average speed of 5,5 knots and have still 378 miles to go before arriving. This night we will be half way since we left Cascais
The first time I really met Tecla was last year in Vigo (Spain) in the beginning of the Atlantic Challenge. I was sailing on Etoile as the "communication officer" and so I could hear and be in contact with Tecla daily for the race control positions. I first met Jet and Gijs on a party given by the Urania in Tenerife (Canaries) and then we met in each race port call. During the last race between Halifax (Canada) and Belfast (Ireland) my captain received an email from Tecla asking if I would eventually be interested and available in sailing on Tecla, as a translator for a group of young Swiss...
Of course! who would have thought that would really happen? Me, sailing on the every time winning ship? THE ship who would always cross the finish line before us, all sails set and full of wind on both ships; with whom we would always compare our positions and try to get more miles on her daily... But that of course Tecla didn't know: she was already far ahead to see us behind!
So of course, I accepted this once in a life offer with a lot of joy! Who wouldn't have?
And that is how it all started for me here on board...
Here I try to do my best to be efficient on the deck with either holding the helm, helping in the kitchen, translating; even though most of the young try now to speak English by themselves and sometimes do not want to be helped anymore. If at sea the first hours (or more depending on the swell as you know the last few days were quite terrible!) I am sometimes seasick, there is always things to do to keep my mind off of it and smile: Jannette has a lot of little games to play to know the rigging better for the young either with words or drawings and we have to get what it is and where. I must say some drawings are not very easy to understand sometimes but then that's what makes the game funny and difficult at the same time!
On a ship like this, if you put your heart in it, you might get quite poly valent afterwards... If you like cooking, you just have to stay in the kitchen, putting yourself at work, all together, cutting and learning all the secrets of Jannette's delicious soups or Jan's Chinese meal like we had this evening: " Succulent" like we say in France for a 3 stared Michelin restaurant... Either you can stay on the deck, in the nice warm sun, to sew! Today we continued our ditty bags sewing and stitching; trying to help each other and see how one has done his to do the same and get the good ideas out. It is nice to see how some young really get involved in choosing their colored thread, the way they want the stitches to be seen... and how doing something all together during the workshop makes a day well fulfilled!
In fact to be a good sailor we have to learn all of these jobs at the time: cook out of nothing wonderful meals, sew to repair a ripped sail, to make time joyful and nice for everyone have a lot of humor and good stories.... we have still a lot to learn from the Tecla Family! But then these are only the extras. Most of all we learn how to sail: finding the wind, even if we don't feel anything breeze; the direction of the swell, even if it seems to come from everywhere; holding the helm and staying on the correct course, even if the waves makes the compass turn in all directions; being outside watching the horizon for a ship, even if it is cold and rainy and our eyes are begging to close... but then comes the shiny sun waking up in the east and going to sleep in the west, the dolphins, the falling stars, the silence of the ocean... anything you can get on a ship but not on land that makes this trip unforgettable!
Thank you for all. For sure I will do my best to come back, even if I have to sleep in the cellar or attached on a rope hanging behind the ship!
Our course is this evening 210, heading directly to the Canaries. We are at an average speed of 5,5 knots and have still 378 miles to go before arriving. This night we will be half way since we left Cascais
10-11-2009 underway again!
Maar het werd geen Madeira de volgende dag. De boodschappen waren binnen, de was gedaan, de watertanks vol en de laatste avond stappen voor de jongeren. En dat stappen werd een beetje een rommeltje, dat later toch even goed besproken moest worden en dat duurde dus even. Maar nu zijn we dan toch weer onderweg. Gistermiddag hebben we Cascais achter ons gelaten, met een vervelende hoge zee en te weinig wind om de Tecla fijn door de golven te laten snijden. Gelukkig kwam de beloofde wind kracht 4 a 5 uit noordelijke richting 20 mijl uit de kust en konden we genieten van Tecla waardige snelheden, 9.5 tot 10.5 knopen. Een geweldige, maanloze, sterren en melkweg nacht, vol zeil, een oud kluivertje als bezaan stagzeil, geen vissers op ons pad, waar we voor uit moeten wijken, denderen we de nacht in. De vermoedelijke tijd van aankomst, 12 november 20.30 uur. De jongeren verbazen zich dat we er zo snel zijn! Er worden al plannen gemaakt wat we allemaal kunnen gaan doen op de Canaren, nu we wat extra tijd gaan krijgen door deze geweldige snelheden. Maar, wij hebben de weerberichten gezien en weten dat dit maar van korte duur zal zijn, als we niet opschieten, krijgen we zelfs een zuidwester tegen! Al voor middernacht neemt de wind aanzienlijk af en krijgen de golven weer meer en meer vat op ons. Dit houdt weer in dat er velen niet, of nauwelijks kunnen werken tijdens de wacht. De ochtend begint grijs, niet koud, 20 graden, net als de watertemperatuur, de zon komt er pas in de middag bij, als de wind zo noord oost is geworden, dat we met de gehele bemanning (die niet ziek zijn) de topzeilen (en stagzeil) er afhalen, gijpen en daarna alles weer zetten. Deze koers is aanzienlijk aangenamer, bijna alle zieken krijgen weer kleur en willen weer eten. Gijs hangt de hangmat aan de giek van de bezaan en een ieder die daar in wil liggen, is verplicht een verhaal te vertellen. De korte broeken komen te voorschijn, al hoewel er nog wel hoestdranken en anti griep tabletten uitgedeeld worden, want het natte weer van de laatste tijd, heeft voor een vervelende verkoudheid gezorgd onder de bemanning. Onze vermoedelijke tijd van aankomst is nu 14 november 19.35 uur maar als de wind weer een dipje heeft wordt het al snel een dag later, we genieten al weer van een sterren nacht, vol vallende sterren. Onze wensen , die we niet hard op mogen zeggen, zal een ieder wel kunnen raden, voorlopig genieten we van het zeilen en van de sfeer aanboord, die aanzienlijk beter is geworden.
But, their was no going to Madeira the next day. We did the shopping, we had fresh clothes, the water tanks full and then came the last night in the city for the monsters. And that went not that well. We needed for that more then just an hour talk together. Happely now we are on the "road" again. Yesterday waternood, we left Cascais behind us, with an awful high sea and not eenoog wind to let the Tecla sail slotlied through the swell. Luckely the prommist wind force 4 to 5 from northerly directions came 20 miles out of the coast and we could enjoy the smooth Tecla speed of 9.5 up to 10.5 knots. A marvelous, moonless, star and milky way night, full sail, an old jib as mizzen stay sail, no visserman to give way to, we rumble in to the night. Estemated time of arrival, 12 november 20.30 houres. The young are asthenische about the quick arrival! Plans are made what we all can do on the Canaries, now we get a lot of extra time with this marvelous speed. Bud, we saw the weatherforcasts for the next days, and that this will only stay for a short time, if we donnot hurry, we will even have to face a southwest wind against us! Befor midnight the wind drops heavely, the swell gets more grib on us. This means that a large part os the crew is noet able todo enything during the watch. The morning starts grey, not cold, 20 degrees, the same temperature as the ocean, the sun comes out in the waternood , by that time the wind is gone more to the north east, so we have to gype , lower the topsails (and mizzen staysail) and set every sail again at the other site. This cours is a more comfortible one with this swell, most of the ill get collar again and want to eat again. Gijs puts the amok under the boom of the mizzen and evrybody who wants to lay in it, has to tell a nice story. The shorties come out, together with the cough drinks and tablet. The wet weather brought an awful cough and cold by a lot of the crew members. Our eta is now, november the 14 th 19.35 houres, but as soon as the wind has a dip again, it takes a day extra. We are enjoying our seconde starnight, this time with a lot of falling stars. The wishes we can not say lout, every body can gues, for the time being, we enjoy the sailing and the athmosfere on board, witch has improved a lot.
But, their was no going to Madeira the next day. We did the shopping, we had fresh clothes, the water tanks full and then came the last night in the city for the monsters. And that went not that well. We needed for that more then just an hour talk together. Happely now we are on the "road" again. Yesterday waternood, we left Cascais behind us, with an awful high sea and not eenoog wind to let the Tecla sail slotlied through the swell. Luckely the prommist wind force 4 to 5 from northerly directions came 20 miles out of the coast and we could enjoy the smooth Tecla speed of 9.5 up to 10.5 knots. A marvelous, moonless, star and milky way night, full sail, an old jib as mizzen stay sail, no visserman to give way to, we rumble in to the night. Estemated time of arrival, 12 november 20.30 houres. The young are asthenische about the quick arrival! Plans are made what we all can do on the Canaries, now we get a lot of extra time with this marvelous speed. Bud, we saw the weatherforcasts for the next days, and that this will only stay for a short time, if we donnot hurry, we will even have to face a southwest wind against us! Befor midnight the wind drops heavely, the swell gets more grib on us. This means that a large part os the crew is noet able todo enything during the watch. The morning starts grey, not cold, 20 degrees, the same temperature as the ocean, the sun comes out in the waternood , by that time the wind is gone more to the north east, so we have to gype , lower the topsails (and mizzen staysail) and set every sail again at the other site. This cours is a more comfortible one with this swell, most of the ill get collar again and want to eat again. Gijs puts the amok under the boom of the mizzen and evrybody who wants to lay in it, has to tell a nice story. The shorties come out, together with the cough drinks and tablet. The wet weather brought an awful cough and cold by a lot of the crew members. Our eta is now, november the 14 th 19.35 houres, but as soon as the wind has a dip again, it takes a day extra. We are enjoying our seconde starnight, this time with a lot of falling stars. The wishes we can not say lout, every body can gues, for the time being, we enjoy the sailing and the athmosfere on board, witch has improved a lot.
vrijdag, november 06, 2009
38 42 N 09 25 W 5 november
En de wind bracht ons naar Cascais. Een oude stad aan de west kust, 30 minuten met de trein naar Lissabon. Met een NNW wind, af en toe een beetje zoekend en af- en aantrekkend, was het een prima stuk zeilen. In 33 uur lagen we weer voor anker naast de marina van Cascais. Na 6 weken merk je, dat alle jongeren nu aardig ingewerkt raken. Iedereen heeft zo zijn of haar favoriete plek tijdens het zeilen en opdoeken. Ook beginnen velen zich te bekommeren om het netjes opschieten van de touwen, gaffels die in lijn moeten staan etc. Dat maakt, dat alles ook veel sneller staat en klaar is, zodat er koffie, chocolade melk of cola gedronken kan worden. Tijdens deze tocht worden de weerberichten wel steeds vreemder. Wij merken dat de zee steeds hoger wordt, golven van meer dan 3 meter, terwijl de wind niet boven de 4 beaufort komt. Op de navtex krijgen wij berichten binnen van havens aan de west kust, die gesloten worden. Eerst de kleinere havens, dan de grotere havens, zoals Aveiro, waar we vorig jaar de race Funchal 500 zijn begonnen, mogen schepen kleiner dan 15 meter niet meer naar binnen. Daarna gaat Porto dicht en mogen schepen kleiner dan 35 meter de haven van Aveiro niet meer binnenlopen. Het weerbericht praat nu niet alleen meer over wind, maar ook over zware golven. De wind blijft vooral boven de oceaan en de Golf van Biskaje , NW 9, maar de golven zijn nu langs de gehele kust, tot aan Casablanca.
Wij gaan een plekje in de marina bespreken. Er moet water getankt worden, boodschappen aan boord voor een week en natuurlijk de was. Buiten liggen de container schepen voor anker, ze gaan van boord naar boord. Wij liggen tussen de grote motor jachten met drie dubbele verdiepingen, dubbele motoren, poetsvrouwen etc een beetje vreemd, maar dat went snel. Cascais is een goed onderhouden stad. Mooie oude huizen, een vestingmuur, met binnen de muren de oude huizen, die gerestaureerd worden. Overal zijn kleine strandjes met inhammen en rotsen. De vissersboten zijn hier vrij klein en werken vooral met potjes en korven, aan de kade hebben ze allemaal keurig een eigen stukje kade voor opslag. Wij bekijken meerdere weerberichten, vooral om te weten te komen of de golven ook af zullen nemen en natuurlijk wanneer. Zoals het er nu uit ziet, kunnen we morgen weer vertrekken, op dit moment staan er golven van rond de 8 a 10 meter, het zal afnemen, zegt ons weerbericht. Dat hopen we dus maar, alhoewel het geen straf is hier te zijn, Madeira wacht op ons.
And the wind brought us to Cascais. An old city, on the west coast, 30 minutes with the train, to Lisbon. With a NNW wind, a bit searching sometimes and getting more and less again, it was a very nice sail. In 33 hours we where at anchor, next to the marina of Cascais. After being 6 weeks on board now, the youngsters know their job better and better. Everybody has a favorite spot during the working on board, by setting and folding. Also, some start feeling the pride of getting the ropes really turned perfect, or the gaffs in line!. That makes the work easier and faster, so we are ready for the tea, coffee and coca cola more rapidly every time. During our trip, the weather forecast getting stranger by the hour. We notice that the swell is building up to more than 3 meters, by a wind of not more then 4 Beau fort. On the navtex we read that ports are closing along the west coast. It starts with small entrances, but after that the bigger once also. Aveiro, the port where we last year started the Funchal 500 Race, closes for ship up to 15 meters. After that, Porto closes for all ships and soon after Aveiro less than 35 meters. The weather forecast now does not only speak about wind, but mainly about the sea state: heavy waves. The wind is mainly over de Bay of Biskay, and the Atlantic Ocean, NW 9, but the waves are along the total west coast, all the way up to Casablanca.
We are going to get a berth in the marina. We have to take in water, a lot of eating's for a week and of course clean cloth. Out site, in the bay, container ships are at anchor, we see them go from port to starboard, they have eating problems now. In the marina we lay next to the big white motor yachts. Three double deck, double engine, double cleaning women etc. it is a little bit strange, but we get used to it very quickly. Cascais is a friendly clean town. There is a fortress with old buildings in it, witch they are restorating at moment, every where you find little beaches with rocks in the town. The fishing boats are rather small, they mainly fish with lobster traps and pots for crabs, earlier baked ones, now made of plastic. On the quay every fisherman has his own spot for all his gear. We try to find as much weather forecasts as possible, to know what the swell will do tomorrow. As it looks now, we can leave tomorrow, most of the swell must have been gone by then. Now the swell is 8 till 10 meters. We will see, it is not a disaster to be here, but Madeira is waiting for us.
Wij gaan een plekje in de marina bespreken. Er moet water getankt worden, boodschappen aan boord voor een week en natuurlijk de was. Buiten liggen de container schepen voor anker, ze gaan van boord naar boord. Wij liggen tussen de grote motor jachten met drie dubbele verdiepingen, dubbele motoren, poetsvrouwen etc een beetje vreemd, maar dat went snel. Cascais is een goed onderhouden stad. Mooie oude huizen, een vestingmuur, met binnen de muren de oude huizen, die gerestaureerd worden. Overal zijn kleine strandjes met inhammen en rotsen. De vissersboten zijn hier vrij klein en werken vooral met potjes en korven, aan de kade hebben ze allemaal keurig een eigen stukje kade voor opslag. Wij bekijken meerdere weerberichten, vooral om te weten te komen of de golven ook af zullen nemen en natuurlijk wanneer. Zoals het er nu uit ziet, kunnen we morgen weer vertrekken, op dit moment staan er golven van rond de 8 a 10 meter, het zal afnemen, zegt ons weerbericht. Dat hopen we dus maar, alhoewel het geen straf is hier te zijn, Madeira wacht op ons.
And the wind brought us to Cascais. An old city, on the west coast, 30 minutes with the train, to Lisbon. With a NNW wind, a bit searching sometimes and getting more and less again, it was a very nice sail. In 33 hours we where at anchor, next to the marina of Cascais. After being 6 weeks on board now, the youngsters know their job better and better. Everybody has a favorite spot during the working on board, by setting and folding. Also, some start feeling the pride of getting the ropes really turned perfect, or the gaffs in line!. That makes the work easier and faster, so we are ready for the tea, coffee and coca cola more rapidly every time. During our trip, the weather forecast getting stranger by the hour. We notice that the swell is building up to more than 3 meters, by a wind of not more then 4 Beau fort. On the navtex we read that ports are closing along the west coast. It starts with small entrances, but after that the bigger once also. Aveiro, the port where we last year started the Funchal 500 Race, closes for ship up to 15 meters. After that, Porto closes for all ships and soon after Aveiro less than 35 meters. The weather forecast now does not only speak about wind, but mainly about the sea state: heavy waves. The wind is mainly over de Bay of Biskay, and the Atlantic Ocean, NW 9, but the waves are along the total west coast, all the way up to Casablanca.
We are going to get a berth in the marina. We have to take in water, a lot of eating's for a week and of course clean cloth. Out site, in the bay, container ships are at anchor, we see them go from port to starboard, they have eating problems now. In the marina we lay next to the big white motor yachts. Three double deck, double engine, double cleaning women etc. it is a little bit strange, but we get used to it very quickly. Cascais is a friendly clean town. There is a fortress with old buildings in it, witch they are restorating at moment, every where you find little beaches with rocks in the town. The fishing boats are rather small, they mainly fish with lobster traps and pots for crabs, earlier baked ones, now made of plastic. On the quay every fisherman has his own spot for all his gear. We try to find as much weather forecasts as possible, to know what the swell will do tomorrow. As it looks now, we can leave tomorrow, most of the swell must have been gone by then. Now the swell is 8 till 10 meters. We will see, it is not a disaster to be here, but Madeira is waiting for us.
dinsdag, november 03, 2009
40 24.6 N 009 21.2 W
Het heeft inderdaad lang geduurd, om precies te zijn 53 uur, dat we, na vele malen overstag en een constant draaiende en afnemende wind, Leixoes, binnen konden varen. Toch was het geen saaie tocht. Met een iets meer dan halve maan, dus geen mooie sterren nachten, maar wel erg veel dolfijnen, waar we dus ook ‘s nachts volop van konden genieten. Binnen kort zullen we de foto’s in het logboek zetten. En omdat je met zo’n klein windje ook met en klein groepje overstag kunt, gebeurde dit zeer regelmatig, zonder iedereen te hoeven wekken. Leixoes is een voorstad van Porto. En het spijt me te moeten zeggen, maar het verdient niet de schoonheids prijs. Als je aan komt varen zie je eerst een giga branding, die tegen en over de golfbrekers/muren aan slaan, daar moet je dus eerst door. ( de tafel die gedekt was voor het middag eten, werd snel weer terug gezet!) En dan kom je in een grote kom, waar links de olie haven is, rechts visserij, dichter bij de brug de containers, daarna de veerboten, en achter een grote muur, de jacht haven. Wij willen natuurlijk een plekje aan de wal, even lekker slapen, maar dat vindt de haven meester niet, wij zijn te groot en dus niet welkom in de jachthaven. In de commerciële havens kunnen we niet liggen, want dan hebben we een agent nodig enzovoort. Gijs wil echt lekker slapen, dus blijft even door zeuren met als resultaat dat we buiten op de muur kunnen gaan liggen en niet voor anker in de kom. Er liggen al drie enorme fenders tegen de muur, dus we zijn helemaal blij. Tot we merken hoe de swell toch ook in de haven merkbaar is, na een knal, een gebroken Urania lijn, onze allerdikste lijn gezet, maar we zijn niet blij, zo slaapt niemand lekker! Het kraakt, zuigt en gaat heen en weer als een gek. Tja dus toch maar voor anker, maar dan wel met twee achterlijnen naar de wal en 40 meter ketting voor, zodat we er ‘s nachts alleen maar uithoeven om even te kijken of het allemaal nog goed gaat met het schavielen. Als we helemaal klaar zijn begint de mist hoorn, en kunnen we de ingang niet meer zien, we hebben geluk gehad, met dit zicht hadden we liever niet binnen willen varen. De groep neemt de bus naar Porto en Nyske mag het strand verkennen. Het strand is geweldig, behalve het afval dat overal ligt, er is een soort boulevard en er zijn zeer moderne strandtenten, ook is er een zwembad in de oceaan gemaakt, maar dat ziet er vervallen en verlaten uit. Aan de andere kant van de straat staan de welbekende appartementen annex hotelcomplexen, leeg en verlaten, verdwaalde kledingwinkels en erg veel restaurantjes, waarvan de helft dicht en vervallen. Zo is de hele stad een beetje, geweldig mooie oude hoge koopmanshuizen met houtsnijwerk en tegels, maar zeer vervallen, tussen de meest vreselijke nieuwbouw, waarvan de helft ook vervallen is en leeg staat. Omdat de groep in Porto blijft eten, zoeken wij een sfeervol restaurantje. En dat vinden we in zo’n oud vervallen koopmanshuis. Italiaans, smaakvol (geen plastic stoeltjes op witte tegels met de tv aan) maar een wand bekleed met de huid van een schip, oude foto’s aan de muur, wijnrekken tot aan het plafond, jammer dat je weet dat de resterende drie verdiepingen op instorten staat, onze handen beginnen te jeuken, maar we zijn nog niet op zoek naar een nieuw project, tijdens het terugwandelen, door de verlaten straten, maken we al weer druk plannen waar de wind ons morgen naar toe kan brengen.
It took us a lot of time, 53 hours to be exact, before we could, after a lot of tacking and turning winds, enter the harbor of Leixoes. But it was not a boring journey. With a little bit more then half moon, we did not have a great star sky, but for that, we good spot the lots of dolphins very good, even by night. We will put the photo's in the logbook as soon as possible. And with a small wind you can tack with a small crew, so we did that a lot, without waking up the whole group. Leixoes is a suburb from Porto. I am sorry to say, but it will never win the price for nicest city. If you come near the harbor, you see a lot of breakers against and over the sea breaker/wall, you have to go through it if you want to enter the harbor. So we had to clean the lunch table again (we did not have the lunch yet!) to make not too much damage downstairs. After entering you sail into a bay. On port side the oil harbor for tankers, starboard the fishery harbor and more to the big bridge the container ships and ferries. Behind a big wall is the marina, and that is the harbor we want to go alongside, to have all a good nights rest. But we are to tall, they say, to come in, we should go at anchor in the bay. Gijs, who really wants a long night sleep, complains as long till the harbor master agrees we go alongside the bay side wall. So we do, big fenders are already hanging there, so we are very pleased, till one of our Urania ropes gives a gig bang and is gone, we take our orange heavy weather land-line, but the ship keeps shaking and making strange noises. So we decide to drop anchor, 40 meters, but with two lines ashore at the aft, so we only have to look after the lines a few times at night . As we are finishing the last lines, the fog signal starts to blow the horn, we can not see the entrance anymore! We are lucky, it would have been very difficult to enter the port with this weather. The group takes the bus to Porto, and Nyske is going for a beach walk and swim. The beach is beautiful, except the all waste that is lying around, Next to the beach is a kind of boulevard, on the beach are several very modern beach-bars and even a swimming pool in the ocean of grey concrete, desolated, ram shackled. At the other site of the street arise a lot of high apartment/hotel buildings, most of them empty, between this all, some lost shops for cloth or shoes, and the rest is restaurant, most of them empty, or closet and forgotten. And that is how the rest of he city looks like. Next to beautiful old merchandise houses, with fine woodwork's and tiles, but ram shackled, ugly new buildings, often as ram shackled and empty as the old ones. As the group is staying for diner in Porto, we are looking for a nice restaurant, without the plastic chairs on white tiles with a lout tv. We find a nice Italian restaurant, in one of the old merchandise houses, tasteful, a wall made of a piece of an old ship, old pictures on the wall, whine storage up to the ceiling, it is strange to know that the other three floors are all most falling down, our hands start to itch, but we are not looking for a new project yet, during the walk to the ship, through the desolated streets, we already are busy planning where the wind can bring us tomorrow.
It took us a lot of time, 53 hours to be exact, before we could, after a lot of tacking and turning winds, enter the harbor of Leixoes. But it was not a boring journey. With a little bit more then half moon, we did not have a great star sky, but for that, we good spot the lots of dolphins very good, even by night. We will put the photo's in the logbook as soon as possible. And with a small wind you can tack with a small crew, so we did that a lot, without waking up the whole group. Leixoes is a suburb from Porto. I am sorry to say, but it will never win the price for nicest city. If you come near the harbor, you see a lot of breakers against and over the sea breaker/wall, you have to go through it if you want to enter the harbor. So we had to clean the lunch table again (we did not have the lunch yet!) to make not too much damage downstairs. After entering you sail into a bay. On port side the oil harbor for tankers, starboard the fishery harbor and more to the big bridge the container ships and ferries. Behind a big wall is the marina, and that is the harbor we want to go alongside, to have all a good nights rest. But we are to tall, they say, to come in, we should go at anchor in the bay. Gijs, who really wants a long night sleep, complains as long till the harbor master agrees we go alongside the bay side wall. So we do, big fenders are already hanging there, so we are very pleased, till one of our Urania ropes gives a gig bang and is gone, we take our orange heavy weather land-line, but the ship keeps shaking and making strange noises. So we decide to drop anchor, 40 meters, but with two lines ashore at the aft, so we only have to look after the lines a few times at night . As we are finishing the last lines, the fog signal starts to blow the horn, we can not see the entrance anymore! We are lucky, it would have been very difficult to enter the port with this weather. The group takes the bus to Porto, and Nyske is going for a beach walk and swim. The beach is beautiful, except the all waste that is lying around, Next to the beach is a kind of boulevard, on the beach are several very modern beach-bars and even a swimming pool in the ocean of grey concrete, desolated, ram shackled. At the other site of the street arise a lot of high apartment/hotel buildings, most of them empty, between this all, some lost shops for cloth or shoes, and the rest is restaurant, most of them empty, or closet and forgotten. And that is how the rest of he city looks like. Next to beautiful old merchandise houses, with fine woodwork's and tiles, but ram shackled, ugly new buildings, often as ram shackled and empty as the old ones. As the group is staying for diner in Porto, we are looking for a nice restaurant, without the plastic chairs on white tiles with a lout tv. We find a nice Italian restaurant, in one of the old merchandise houses, tasteful, a wall made of a piece of an old ship, old pictures on the wall, whine storage up to the ceiling, it is strange to know that the other three floors are all most falling down, our hands start to itch, but we are not looking for a new project yet, during the walk to the ship, through the desolated streets, we already are busy planning where the wind can bring us tomorrow.
zondag, november 01, 2009
41 21.989 N 008 56.668 W 30 oktober
En we zijn in Vigo aangekomen! Met een afgrijselijke hobbelzee, waar ook ik, Jannette, voor het eerst dit jaar, helemaal van: voor de bijl ging!!!! De golven zijn noord west en de wind is zuid/zuidwest. Grijs, buien, af en toe een stormachtige wind, heel veel regen (ook qua hoeveelheid) alleen ....het is niet koud! En dat was dus allemaal al weer ruim een week geleden. Vigo is, gedeeltelijk,een zeer oude stad. De visserij haven is groot, in de haven waar we met de schepen van de TSAC race gelegen hebben, liggen nu veel sleepboten, klaar om ingezet te worden bij het manoeuvreren van grote containerschepen, die verder op een eigen haven hebben. Wij liggen aan de buiten kant van de marina, vrij dicht bij het centrum van de oude stad. Hier krijg de groep bezoek uit Zwitserland en zijn we dus ruim 2 dagen blijven liggen, want echt zeilweer was het niet. Veel buien, af en toe een stormachtige wind uit de zuid-west en op zee golven van 4 tot 6 meter. Onze wens was ooit eens de omgeving van Vigo te verkennen, want alle baaien zien er zeer aantrekkelijk uit en ook de Islas Atlanticas de Galicia, een Parque National, zien er zeer aanlokkelijk uit. Gelukkig komt een trainee van de TSAC race, Vigo/Teneriffe, langs voor een kopje koffie en zo weten dat je een vergunning kunt krijgen om de eilanden te bezoeken. Het kost even een behoorlijke wandeling en dus wat tijd, maar met de vergunning aanboord vertrekken we weer, richting Archipielage de Cies, waar we bij een stormachtige wind en veel regen, voor anker gaan. Er wonen een paar mensen, er zijn verschillende wandelroutes, de hond mag niet mee, maar het is er schitterend, alleen jammer dat na het beklimmen van de hoogste rots, 175 meter, de nevel bezit heeft genomen van het uitzicht. Ook de dag erna nog steeds harde zuidwester en zeer nat. We gaan weer opzoek naar een andere baai. Dat wordt Aguete, gelukkig kunnen we dit zeilend doen. Ook hier weer prachtige strandjes en tuinen met druiven en over de grond allemaal kleine mini tomaatjes. Hier krijgen Jan, Nyske en ik het noch even heel er nat en ons verse brood ook, de hele hemel lijkt leeg te lopen en waarschijnlijk is dat ook gebeurt, want de volgende dag zitten we in de zon, kunnen we zwemmen, de oefening met de man overboord met immursion suit doen, onze natte kleren drogen en veel weerberichten bestuderen, want eigenlijk willen we wel verder, maar geen wind, mist en hoge golven is niet wat we nodig hebben om naar Porto of Lissabon te gaan. Dan maar een klein stukje richting ons doel, Bayona. Een hele sympathieke stad. Een echte kasteelmuur met een vrij nieuw hotel en geweldige tuin er omheen, nauwe, steile straatjes, smalle diepe huizen, klooster met nonnen, mooie oude kerken, en buiten een schuimende branding op het strand. Dat werd dus even surfen voor JB en Gijs. En nu zijn we dus op weg naar Porto? Lissabon? Zuidwest tot zuidoost 2 tot 5, lange golven, en een snelheid van 1 tot 6 knopen. We zijn nu nu al weer 36 uur onderweg, het gaat heel erg langzaam, maar we zeilen weer!
We arrived at Vigo!! With a horrible swell, where even I, Jannette, the first time this year!, was one of the very ill persons. Swell coming from the northwest and wind from the south/south west! Grey clouds, showers, a stormy wind and a never ending rain, falling down by lots and lots..but not cold! And that I wrote more then a week a go. Vigo is party a very old town. The fishing harbor is large, in the harbor we where berth with the TSAC race, now are many towing ships, waiting to help maneuvering the big container ships, witch have there own harbor a little bit more east. We are berth at the outer site of the marina , quit near to the center of the old city. Her our group gets a visitor from Swiss on board, so we stay for almost three days, because it is no nice sailing weather outside. A stormy south/southwesterly and rough to high seas, 4 up to 6 meters. We had the wish of seeing more of the surroundings, sinds the first time we were in Vigo, there are so many beautiful beaches and villages and of course the Islas Atlanticas de Galicia, the Parque National, that now we had the chance to see more of this all. Happelly one of our trainee from the TSAC race Vigo/Tenerife, comes by for a coffee and tells us that it is possible to get permission to anchor and to visit the islands, so after a long walk and a lot of time, we leave Vigo, with on board the licence, to visit the Archipielage de Cies, where we drop anchor, with a stormy wind and a lot of rain again. On the island live a few people, there are a few houses, and many walking routes. So we take the longest, without the dog, no dogs allowed, up the highest hill, 175 meters, in the rain. It is realy beautiful, the only missing thing was the few, up the hill, a big cloud took us the few! So the next day we leave again, with the rain and the stormy wind, but also with the sails up, for the bay of Aguete. And again, a beautiful bay, gardens full of whine trees and little tomatoes crowing on the ground. Here Jan, Nyske and I get one time again a very wet suit! It is as if the sky pours out, all the rain there is in heaven ! And I think that really happened, because the next day is dry, sunny and warm! A good day to do a man over board exercise with the immersion suit and the rest of the training. After that of course swimming time, jumping of the jib boom etc. We dry our wet cloth and study the weather forecasts, fog, no wind, rough seas, no good conditions to sail to Porto or Lissabon, where we ant to go. So we decide to go a little bit more south again to Bayona. A very sympathetic town. A real big castle wall, with in it a newer build hotel, surrounded by a big beautiful garden, an very old monastery with nuns, churches, steep narrow streets with narrow deep houses, and looking over the sea, the big white swell, falling against the stones. A good sea to surf JB and Gijs decide and so they do that afternoon. Now we are on our way to Porto?Lisboa? With a south-west/south-east wind, force 2 to 5, speed 1 to 6 knots. We are 36 hours on our way now, it goes very slowly. But we sail again!
Pedro, if you read this, we will let you know where we are going as soon as we know where we are going!
We arrived at Vigo!! With a horrible swell, where even I, Jannette, the first time this year!, was one of the very ill persons. Swell coming from the northwest and wind from the south/south west! Grey clouds, showers, a stormy wind and a never ending rain, falling down by lots and lots..but not cold! And that I wrote more then a week a go. Vigo is party a very old town. The fishing harbor is large, in the harbor we where berth with the TSAC race, now are many towing ships, waiting to help maneuvering the big container ships, witch have there own harbor a little bit more east. We are berth at the outer site of the marina , quit near to the center of the old city. Her our group gets a visitor from Swiss on board, so we stay for almost three days, because it is no nice sailing weather outside. A stormy south/southwesterly and rough to high seas, 4 up to 6 meters. We had the wish of seeing more of the surroundings, sinds the first time we were in Vigo, there are so many beautiful beaches and villages and of course the Islas Atlanticas de Galicia, the Parque National, that now we had the chance to see more of this all. Happelly one of our trainee from the TSAC race Vigo/Tenerife, comes by for a coffee and tells us that it is possible to get permission to anchor and to visit the islands, so after a long walk and a lot of time, we leave Vigo, with on board the licence, to visit the Archipielage de Cies, where we drop anchor, with a stormy wind and a lot of rain again. On the island live a few people, there are a few houses, and many walking routes. So we take the longest, without the dog, no dogs allowed, up the highest hill, 175 meters, in the rain. It is realy beautiful, the only missing thing was the few, up the hill, a big cloud took us the few! So the next day we leave again, with the rain and the stormy wind, but also with the sails up, for the bay of Aguete. And again, a beautiful bay, gardens full of whine trees and little tomatoes crowing on the ground. Here Jan, Nyske and I get one time again a very wet suit! It is as if the sky pours out, all the rain there is in heaven ! And I think that really happened, because the next day is dry, sunny and warm! A good day to do a man over board exercise with the immersion suit and the rest of the training. After that of course swimming time, jumping of the jib boom etc. We dry our wet cloth and study the weather forecasts, fog, no wind, rough seas, no good conditions to sail to Porto or Lissabon, where we ant to go. So we decide to go a little bit more south again to Bayona. A very sympathetic town. A real big castle wall, with in it a newer build hotel, surrounded by a big beautiful garden, an very old monastery with nuns, churches, steep narrow streets with narrow deep houses, and looking over the sea, the big white swell, falling against the stones. A good sea to surf JB and Gijs decide and so they do that afternoon. Now we are on our way to Porto?Lisboa? With a south-west/south-east wind, force 2 to 5, speed 1 to 6 knots. We are 36 hours on our way now, it goes very slowly. But we sail again!
Pedro, if you read this, we will let you know where we are going as soon as we know where we are going!
donderdag, oktober 22, 2009
42 46.86 N 009 03.39 N Maandag 19 oktober
De barbecue was een succes. Dicht bij een onbewoond eilandje en een strand op het zuiden, werd er eerst gezwommen, door sommigen zelfs de afstand van het schip naar het strand, 300 meter! Daarna het bootje vol geladen met barbecue, eten en drinken. Gelukkig ligt er overal wat sprokkelhout, zodat er een kampvuur gemaakt kan worden, want na de geweldige zonsondergang, wordt het heel erg koud. Na een hamburger, die aan het rooster van de barbecue blijft hangen, krijgen we perfecte gamba’s, sparerib, champignon/groente spies en een tonijn macaroni salade. Aan de worstjes en de maïs zijn we helemaal niet toe gekomen. Dat werd de lunch van de volgende dag. Een kleine tegenvaller was, dat we die dag, Zondag, om 08.00 uur moesten vertrekken en dat er, jammer genoeg geen wind stond. Toen hebben we alle papiertjes met alle namen van elk touw, zeil, knoop etc aan boord, gepakt en per wacht goed geoefend waar- en wat alles is en waar het voor dient. Een dag op de motor is niet leuk, dus zijn we om 22.10 voor anker gegaan in de baai bij Muros. Een vissers dorp/stadje. Liggend aan een heuvel, met nauwe steegjes, gietijzeren balkonnetjes, met varens en mos begroeide trappen. Helaas vinden we hier in de haven weer die stinkende visfarms . Vandaag staat er een zuid westelijke wind, dus we wachten morgen af, dan zal de wind (volgens onze weerplaatjes) noordwest zijn. Dus hebben we met z’n allen de verjaardag van Sophie, nu dus 25 jaar!!!! uitbundig kunnen vieren. Veel ballonnen, een soort hoedje, zelf gemaakt door de groep, van onze oude kluiver, met een wens van een ieder, T-shirt, bloemen en veel kusjes, want in Nederland geven we er drie, maal veertien…….een Spaanse port, een kaasje uit de omgeving, een land wijntje en een heuse Spaanse ham aan been, dun gesneden en dit alles opgeluisterd door vier, als dames verklede, jonge mannen! Morgen is het weer vroeg dag. Dus een groot gedeelte van de groep ligt nu op bed. Ontbijt 08.00 uur, aan dek om 09.00 uur, het bootje aan boord, anker thuis en 10.00 uur,hopelijk met een noordwestelijk windje, op weg naar Vigo.
The barbecue was a success. Close to a little island and a beach on the south, we first went for a swim, some even did the distance from ship to beach, 300 meters! After that, we loaded the little boat with full with barbecue,eating's and drinking. Happily there was a lot of wood laying around, so we could make a camp fire, because after the amazing beautiful sunset, it was really very cold. First there came the hamburgers, sticking to the roaster of the barbecue, but after that,m we had perfect gamba’s, spareribs, champions/vegetables spies and a tuna macaroni salad. The sausages and mais in fresh cheese where too much, so they where our lunch for the next day. A pity, that we had to sail so early the next day, Sunday, 08.00 hours anchor up, and more awfully was the wind, it stayed away, all day. So we took our little papers, with on one site the English and the other site the French words, for all the names of ropes, sails, knots etc on board, to rehearse where and what every thing on board is and why. A day on motor, is not a nice day, so we dropt anchor in the bay near Muros. A fisher town. Laying up a hill, with narrow alleys, steel balconies, narrow stairs full of moss and fern. A pity that you see a lot of stinking fish farms in this bay. . Today, we had a south westerly wind, the radio says 8 beaufort.it means, we wait till tomorrow, there will be a north westerly wind (so say our grib files) And so we were able to celebrate Sophie's 25 birthday!!!!exuberantly. With lots of balloons, a kind of hat, self made by the group of the old jib, with everybody's wishes, T-shirt, flowers and many kisses, in Holland we kiss three times, times fourteen is……..a Spanish kind of port, a region cheese, a land wine and a true ham with bone, cut thin and this all cheered up by four, dressed as women, young men. Tomorrow we have an early start again, 08.00 hours breakfast, 09.00 hours, little boat on deck, anchor up and 10.00 hours, hopefully with a north westerly wind, on our way to Vigo
De barbecue was een succes. Dicht bij een onbewoond eilandje en een strand op het zuiden, werd er eerst gezwommen, door sommigen zelfs de afstand van het schip naar het strand, 300 meter! Daarna het bootje vol geladen met barbecue, eten en drinken. Gelukkig ligt er overal wat sprokkelhout, zodat er een kampvuur gemaakt kan worden, want na de geweldige zonsondergang, wordt het heel erg koud. Na een hamburger, die aan het rooster van de barbecue blijft hangen, krijgen we perfecte gamba’s, sparerib, champignon/groente spies en een tonijn macaroni salade. Aan de worstjes en de maïs zijn we helemaal niet toe gekomen. Dat werd de lunch van de volgende dag. Een kleine tegenvaller was, dat we die dag, Zondag, om 08.00 uur moesten vertrekken en dat er, jammer genoeg geen wind stond. Toen hebben we alle papiertjes met alle namen van elk touw, zeil, knoop etc aan boord, gepakt en per wacht goed geoefend waar- en wat alles is en waar het voor dient. Een dag op de motor is niet leuk, dus zijn we om 22.10 voor anker gegaan in de baai bij Muros. Een vissers dorp/stadje. Liggend aan een heuvel, met nauwe steegjes, gietijzeren balkonnetjes, met varens en mos begroeide trappen. Helaas vinden we hier in de haven weer die stinkende visfarms . Vandaag staat er een zuid westelijke wind, dus we wachten morgen af, dan zal de wind (volgens onze weerplaatjes) noordwest zijn. Dus hebben we met z’n allen de verjaardag van Sophie, nu dus 25 jaar!!!! uitbundig kunnen vieren. Veel ballonnen, een soort hoedje, zelf gemaakt door de groep, van onze oude kluiver, met een wens van een ieder, T-shirt, bloemen en veel kusjes, want in Nederland geven we er drie, maal veertien…….een Spaanse port, een kaasje uit de omgeving, een land wijntje en een heuse Spaanse ham aan been, dun gesneden en dit alles opgeluisterd door vier, als dames verklede, jonge mannen! Morgen is het weer vroeg dag. Dus een groot gedeelte van de groep ligt nu op bed. Ontbijt 08.00 uur, aan dek om 09.00 uur, het bootje aan boord, anker thuis en 10.00 uur,hopelijk met een noordwestelijk windje, op weg naar Vigo.
The barbecue was a success. Close to a little island and a beach on the south, we first went for a swim, some even did the distance from ship to beach, 300 meters! After that, we loaded the little boat with full with barbecue,eating's and drinking. Happily there was a lot of wood laying around, so we could make a camp fire, because after the amazing beautiful sunset, it was really very cold. First there came the hamburgers, sticking to the roaster of the barbecue, but after that,m we had perfect gamba’s, spareribs, champions/vegetables spies and a tuna macaroni salad. The sausages and mais in fresh cheese where too much, so they where our lunch for the next day. A pity, that we had to sail so early the next day, Sunday, 08.00 hours anchor up, and more awfully was the wind, it stayed away, all day. So we took our little papers, with on one site the English and the other site the French words, for all the names of ropes, sails, knots etc on board, to rehearse where and what every thing on board is and why. A day on motor, is not a nice day, so we dropt anchor in the bay near Muros. A fisher town. Laying up a hill, with narrow alleys, steel balconies, narrow stairs full of moss and fern. A pity that you see a lot of stinking fish farms in this bay. . Today, we had a south westerly wind, the radio says 8 beaufort.it means, we wait till tomorrow, there will be a north westerly wind (so say our grib files) And so we were able to celebrate Sophie's 25 birthday!!!!exuberantly. With lots of balloons, a kind of hat, self made by the group of the old jib, with everybody's wishes, T-shirt, flowers and many kisses, in Holland we kiss three times, times fourteen is……..a Spanish kind of port, a region cheese, a land wine and a true ham with bone, cut thin and this all cheered up by four, dressed as women, young men. Tomorrow we have an early start again, 08.00 hours breakfast, 09.00 hours, little boat on deck, anchor up and 10.00 hours, hopefully with a north westerly wind, on our way to Vigo
zondag, oktober 18, 2009
43 21.728 N 008 14.671 W 17 oktober
Door een het hoge drukgebied boven Engeland, hebben de gebieden aan de rand van dat hoog last van erg veel wind. Dus wij hadden een dag 7 tot 9 beaufort wind. En zelfs onze beschutte baai zag er wit uit. Het anker wacht lopen in de nacht was spannend, bij elke rukwind leek het schip zich te willen verplaatsen. Op de gps kregen we snelheden van 0.6 knopen door, maar onze positie op de elektronische kaart en de peilingen op de haven lichten bleven gelukkig het zelfde. Onze Zwitserse jongeren groep "La Brigantine" heeft naast het zeilen, een eigen leer-werk programma, dus deze dag werd gevuld met evaluaties en nieuwe leer-werk doelstellingen. Aan het eind van de dag nog even met het bootje naar de wal, een hele onderneming in die golfslag, om aan de wal te genieten van zon en strand. Van het thuis front (Jet) horen we dat de Race of the Classics Young Professionals van start is gegaan met een oostelijk windje 2 a 3. Ipswich is het doel en van Loes, die alle logboeken op dit moment op onze site zet, dat de eerste nachtvorst gemeld wordt in Nederland! Op onze weerkaarten zien we de lage drukgebieden al weer aan komen, nu met een veel grotere omvang en ook veel zuidelijker overtrekkend. Wij besluiten om vrijdag dan ook de zeilen te reven, op weg naar La Coruna, om voor de westelijke winden, rond Kaap de Finisterre te zijn. Een prachtige tocht, de kustlijn is hier fantastisch met z’n gouden stranden, rotsen en witte stadjes. We liggen nu in de marina van Fontan, dicht bij Sada, een half uur met de bus naar La Coruna, aan de visserij kade en dat is heerlijk, geen ankerwacht! Voetballen naast het schip, gewoon slapen voor iedereen. Ook worden alle haren geknipt! Bij een enkeling, hoofden zelfs totaal kaal geschoren! Nu moeten we wel richting warmte en zon! Vandaag wordt een dag van boodschappen en schip poetsen, vanmiddag strand en barbecue, zodat we morgen weer op weg kunnen, richting Vigo.
Because of the high pressure over England, the areas around the high, have a lot of wind. So we had a day of 7 to 9 beau fort of wind. And even our protected bay was white! The anchor watch was exciting, with every gust the ship seems to move. On the gps we see a speed of 0.6 knots, but our position on the electronic map and our bearings on the harbor lights luckily stay the same. Our Swiss group, "La Brigantine", has next to the sailing an own study and working program, so this day was a day of evaluation and new study and work goals. At the end of the day ashore with the dingy , a real challenge with the swell in the bay, enjoying the sun and beach. From home (Jet) we hear that the Race of the Classics Young Professionals has started with an easterly wind 2 or 3 . Ipswich is their goal and Loes, who puts all the logbooks on our site, tells us that the first night frost is observed in Holland! On our weather maps we see the low pressure areas coming again, this time bigger size and also tracking more south. We decide Friday to reef all the sails to go on our way to La Coruna, to round the Cape de Finisterre before the west winds will take over. A beautiful sail again, along the coast with its rocks, golden sand beaches and white villages. Now we are at berth at the fishery quay in the marina of Fontan, near Sada, 30 minutes with bus from La Coruna. This means no anchor watch! Football next to the ship, a night sleeping for everybody. Also the hair are cut, some even totally shaved! Now we will have to go to the warmth and sun! Today is a day of shopping and cleaning the ship, this afternoon: beach and barbecue, so we can leave for Vigo, tomorrow.
Door een het hoge drukgebied boven Engeland, hebben de gebieden aan de rand van dat hoog last van erg veel wind. Dus wij hadden een dag 7 tot 9 beaufort wind. En zelfs onze beschutte baai zag er wit uit. Het anker wacht lopen in de nacht was spannend, bij elke rukwind leek het schip zich te willen verplaatsen. Op de gps kregen we snelheden van 0.6 knopen door, maar onze positie op de elektronische kaart en de peilingen op de haven lichten bleven gelukkig het zelfde. Onze Zwitserse jongeren groep "La Brigantine" heeft naast het zeilen, een eigen leer-werk programma, dus deze dag werd gevuld met evaluaties en nieuwe leer-werk doelstellingen. Aan het eind van de dag nog even met het bootje naar de wal, een hele onderneming in die golfslag, om aan de wal te genieten van zon en strand. Van het thuis front (Jet) horen we dat de Race of the Classics Young Professionals van start is gegaan met een oostelijk windje 2 a 3. Ipswich is het doel en van Loes, die alle logboeken op dit moment op onze site zet, dat de eerste nachtvorst gemeld wordt in Nederland! Op onze weerkaarten zien we de lage drukgebieden al weer aan komen, nu met een veel grotere omvang en ook veel zuidelijker overtrekkend. Wij besluiten om vrijdag dan ook de zeilen te reven, op weg naar La Coruna, om voor de westelijke winden, rond Kaap de Finisterre te zijn. Een prachtige tocht, de kustlijn is hier fantastisch met z’n gouden stranden, rotsen en witte stadjes. We liggen nu in de marina van Fontan, dicht bij Sada, een half uur met de bus naar La Coruna, aan de visserij kade en dat is heerlijk, geen ankerwacht! Voetballen naast het schip, gewoon slapen voor iedereen. Ook worden alle haren geknipt! Bij een enkeling, hoofden zelfs totaal kaal geschoren! Nu moeten we wel richting warmte en zon! Vandaag wordt een dag van boodschappen en schip poetsen, vanmiddag strand en barbecue, zodat we morgen weer op weg kunnen, richting Vigo.
Because of the high pressure over England, the areas around the high, have a lot of wind. So we had a day of 7 to 9 beau fort of wind. And even our protected bay was white! The anchor watch was exciting, with every gust the ship seems to move. On the gps we see a speed of 0.6 knots, but our position on the electronic map and our bearings on the harbor lights luckily stay the same. Our Swiss group, "La Brigantine", has next to the sailing an own study and working program, so this day was a day of evaluation and new study and work goals. At the end of the day ashore with the dingy , a real challenge with the swell in the bay, enjoying the sun and beach. From home (Jet) we hear that the Race of the Classics Young Professionals has started with an easterly wind 2 or 3 . Ipswich is their goal and Loes, who puts all the logbooks on our site, tells us that the first night frost is observed in Holland! On our weather maps we see the low pressure areas coming again, this time bigger size and also tracking more south. We decide Friday to reef all the sails to go on our way to La Coruna, to round the Cape de Finisterre before the west winds will take over. A beautiful sail again, along the coast with its rocks, golden sand beaches and white villages. Now we are at berth at the fishery quay in the marina of Fontan, near Sada, 30 minutes with bus from La Coruna. This means no anchor watch! Football next to the ship, a night sleeping for everybody. Also the hair are cut, some even totally shaved! Now we will have to go to the warmth and sun! Today is a day of shopping and cleaning the ship, this afternoon: beach and barbecue, so we can leave for Vigo, tomorrow.
43 39.312 N 08 04.030 W Woensdag 14 oktober
Ria de Cedeira, iets ten oosten van La Coruna, noord Spanje, daar liggen we voor anker. Gister, eind van de middag, zijn we binnen gelopen. Met een toenemende oosten wind en uiteindelijk met een snelheid van 11 knopen in de "buien", kwamen we op de kust afgedonderd. 11 Knopen betekend voor de Tecla: er moet zeil af! En dat werd dus even hard werken, zo vlak voor ons doel. Het weerbericht had het al de hele tijd over een "gale force 8" bij de kaap van Finisterre, nou die stond er dus ook even, vlak voor we er waren. Het is alsof de wind hier door invloed van land en zee, "funnelt", iets wat ook op de Canaren veel voorkomt, op eens heel veel wind, zonder dat er een echte weersverandering te zien is. De kust is hier stijl, met opvallend veel naaldbos. Er zijn berggeiten en het ziet er vrij onbegaanbaar uit. Als we tussen de rotsen doorvaren, komen we in een zeer beschutte kom, aan de monding van de droge rivier de Cedeira, er ligt een vrij nieuwe strekdam in de haven, die er voor zorgt dat er bijna geen golfslag is. In de haven liggen de typische Spaanse, gekleurde vissersschepen, de meeste zijn trawlers, netten achter het schip, en veel kleine vissersbootjes. Jachten zijn er niet, het toeristen seizoen is hier voorbij. Hier hebben Jan en ik in de zomer van 1981 rond gezworven, van baai naar baai, van terrasje naar terrasje. Er is veel veranderd, de boten zijn groter, van staal, niet meer van hout en minder kleurrijk, de havens zijn groter, op de stranden liggen geen vissersbootjes maar zonaanbidders, langs het strand staan grote gebouwen voor de massa toerist, die we nu gelukkig niet tegen komen. Maar als we even op een terrasje zitten te genieten van de zon, is toch het allermooiste van Spanje nog steeds sterk aanwezig, het leven met elkaar op straat. Geweldig! De krioelende kinderen op een plein, met allemaal moeders (af en toe een vader, we zijn vroeg, 17.00 uur), oma’s en opa’s, iedereen praat of speelt met iedereen, jong en oud, geweldig! Ik kan hier uren naar kijken! Maar morgen gaan we weer een baai verder.
Ria de Cedeira, a little bit east of La Coruna, north Spain, there we are now at anchor. Yesterday, at the end of the afternoon, we sailed in. With an increasing easterly wind and with a speed of 11 knots , at the end, we came rolling towards the coast. 11 Knots mains for the Tecla: reducer sail! And that was a hard job, so near to our goal. The wether forecast did say already for some time gale force 8 near the cape of Finisterre, well, they where right ,there was a lot of wind, just before entering the harbor. It is, as if the wind is influenced by water and land and "funnel", something we experienced on the Canary Islands a lot, all of a sudden a lot of wind, without a changing of weather, clouds or barometer. The coast line is steep, with a lot of pine tree woods. There are mountain goats and it looks rather unexplored. As we sail between the rocks, we enter a very sheltered basin, at the mouth of the dry river the Cedeira, there is a new breakwater to keep the swell as less as possible. In the harbor you find the typical Spanish colorful fishing boats, most of them trawlers, nets behind the ship, and many little fishing boats at anchor. There are no pleaser crafts, the tourist season is over. Here, Jan and I have been wandering around in 1981, from bay to bay, from terrace to terrace. There is a lot changed in all those years, the fishing boats are bigger, steel, no wood anymore and less colorful, the harbors are bigger, on the beaches you will not find boats anymore, but sunbathers, along the white beach arise big buildings for the tourists, which are happily not here at the moment. But as we are sitting on a terrace, enjoying a drink and the sun, we notice that the most valuable thing of Spain, still exists: the living together on the street! Marvelous! A lot of children of different ages on a square, with their mothers (a few fathers, we are early, it was 17.00 hours), grand mothers and fathers, every body talking or playing with everybody, young and old, great! I could watch this for hours. But tomorrow we are hopping one bay more west.
Ria de Cedeira, iets ten oosten van La Coruna, noord Spanje, daar liggen we voor anker. Gister, eind van de middag, zijn we binnen gelopen. Met een toenemende oosten wind en uiteindelijk met een snelheid van 11 knopen in de "buien", kwamen we op de kust afgedonderd. 11 Knopen betekend voor de Tecla: er moet zeil af! En dat werd dus even hard werken, zo vlak voor ons doel. Het weerbericht had het al de hele tijd over een "gale force 8" bij de kaap van Finisterre, nou die stond er dus ook even, vlak voor we er waren. Het is alsof de wind hier door invloed van land en zee, "funnelt", iets wat ook op de Canaren veel voorkomt, op eens heel veel wind, zonder dat er een echte weersverandering te zien is. De kust is hier stijl, met opvallend veel naaldbos. Er zijn berggeiten en het ziet er vrij onbegaanbaar uit. Als we tussen de rotsen doorvaren, komen we in een zeer beschutte kom, aan de monding van de droge rivier de Cedeira, er ligt een vrij nieuwe strekdam in de haven, die er voor zorgt dat er bijna geen golfslag is. In de haven liggen de typische Spaanse, gekleurde vissersschepen, de meeste zijn trawlers, netten achter het schip, en veel kleine vissersbootjes. Jachten zijn er niet, het toeristen seizoen is hier voorbij. Hier hebben Jan en ik in de zomer van 1981 rond gezworven, van baai naar baai, van terrasje naar terrasje. Er is veel veranderd, de boten zijn groter, van staal, niet meer van hout en minder kleurrijk, de havens zijn groter, op de stranden liggen geen vissersbootjes maar zonaanbidders, langs het strand staan grote gebouwen voor de massa toerist, die we nu gelukkig niet tegen komen. Maar als we even op een terrasje zitten te genieten van de zon, is toch het allermooiste van Spanje nog steeds sterk aanwezig, het leven met elkaar op straat. Geweldig! De krioelende kinderen op een plein, met allemaal moeders (af en toe een vader, we zijn vroeg, 17.00 uur), oma’s en opa’s, iedereen praat of speelt met iedereen, jong en oud, geweldig! Ik kan hier uren naar kijken! Maar morgen gaan we weer een baai verder.
Ria de Cedeira, a little bit east of La Coruna, north Spain, there we are now at anchor. Yesterday, at the end of the afternoon, we sailed in. With an increasing easterly wind and with a speed of 11 knots , at the end, we came rolling towards the coast. 11 Knots mains for the Tecla: reducer sail! And that was a hard job, so near to our goal. The wether forecast did say already for some time gale force 8 near the cape of Finisterre, well, they where right ,there was a lot of wind, just before entering the harbor. It is, as if the wind is influenced by water and land and "funnel", something we experienced on the Canary Islands a lot, all of a sudden a lot of wind, without a changing of weather, clouds or barometer. The coast line is steep, with a lot of pine tree woods. There are mountain goats and it looks rather unexplored. As we sail between the rocks, we enter a very sheltered basin, at the mouth of the dry river the Cedeira, there is a new breakwater to keep the swell as less as possible. In the harbor you find the typical Spanish colorful fishing boats, most of them trawlers, nets behind the ship, and many little fishing boats at anchor. There are no pleaser crafts, the tourist season is over. Here, Jan and I have been wandering around in 1981, from bay to bay, from terrace to terrace. There is a lot changed in all those years, the fishing boats are bigger, steel, no wood anymore and less colorful, the harbors are bigger, on the beaches you will not find boats anymore, but sunbathers, along the white beach arise big buildings for the tourists, which are happily not here at the moment. But as we are sitting on a terrace, enjoying a drink and the sun, we notice that the most valuable thing of Spain, still exists: the living together on the street! Marvelous! A lot of children of different ages on a square, with their mothers (a few fathers, we are early, it was 17.00 hours), grand mothers and fathers, every body talking or playing with everybody, young and old, great! I could watch this for hours. But tomorrow we are hopping one bay more west.
46 16.523 N 007 25.412 W maandag 12 oktober
De avond is weer gevallen, het is druk om ons heen, allemaal grote vrachtschepen, op weg naar het Kanaal. Gister avond vielen onze zeil lichten uit en moesten we met een gewoon toplicht verder, dat was even heel vervelend, voor de wind en een akelige hobbelige zee, vanwege het continentale plat, (hier komt de Atlantische oceaan aangedenderd met een diepte van meer dan 2000 meter en opeens ligt daar Europa met een diepte van nog geen 100 meter! Dat geeft bijna altijd zeezieken.) met allemaal visserschepen en grote "jongens" om ons heen en geen voorrang kunnen vragen. Vanmorgen bleek, dat de elektra draden, door het gewiebel, los geraakt waren. Een werkje voor Jan, in het zonnetje, gewapend met bril, tang en nieuwe klemmen was het na de middag weer gefikst. Nu kijken we weer trots naar onze rood boven groen en zien we, aan de omliggende schepen, dat ze goed herkenbaar zijn, want iedereen wijkt keurig voor ons. De wind is ondertussen gedraaid naar het oosten, kracht 3 a 4, we zijn de akelige zee kwijt, het is half bewolkt en de dag is vrij rustig verlopen. Tijdens de workshop hebben we gegijpt met nog eens alle uitleg die daar bij hoort. Daarna was het zeil-tassen-naai-tijd, ofwel, iedereen zat in het zonnetje en probeert er iets leuks van te maken. Ook was het de eerste dag, dat de drie jongeren, die altijd bij het eten helpen, hun eerste maaltijd zelf moesten maken. Dat werd dus oma macaroni met sla en warme pudding na. En wees eerlijk, wat je zelf maakt, smaakt ook veel beter! Morgen gaan we voor de eigengemaakte pizza, met een nieuwe chef de cuisine en drie snij/kneed hulpen. Nu is er weer totale rust aan boord, de meerderheid slaapt, er wordt zacht gebabbeld, thee en koffie gedronken. Een ieder die ooit mee gevaren heeft, kent dat gevoel van het begin van de nacht, iedereen kan gerust gaan slapen, er wordt over U gewaakt.
It is night again. It is busy around us. Many big cargo ships on their way to the English Channel. Yesterday night our sailing lights went out and we had to sail on with the normal white top light, that was not nice, with the wind from the back and a nasty sea with short waves, because of the continental plateau (here the Atlantic Ocean comes rumbling in, with a depth of more than 2000 meters and all of a sudden there lays Europe, with a depth of less than 100 meters! It is always a spot with many see sick on board.) with many fishing boats and big cargo ships around us and not be able to ask for give way! This morning it turned out to be some loose electricity cables, caused by the sea shaking. A job for Jan, in the sun, armed with glasses, a pair of tongs and new clips,it was all fixt just after lunch. Now we proudly look at our red over green and we see, by the other ships surrounding us, that they are good recognizable, because every body gives us right of way. The wind has turned easterly now, force 3 or 4, we lost the nasty sea, the sky is half covert with clouds, and the day past quietly. During the workshop we gybed with all the explanations with it again. After that we did the sew a sailing bag, or: every body was sitting in the sun and try's to make something nice of it. Also was this the day for the three youngsters which always help with the dinner preparing, to make a meal themselves. So it was "oma macaroni" with salad and warm pudding as desert. And be honest, what you prepare your self, taste better! Tomorrow is the day for the home made pizza, with a new chef the cuisine and three cut/mould assistants. At the moment there is a total peace on board again, the majority is sleeping, there is a soft whispering, tea and coffee drinking. And every body who ever sailed with us, knows the feeling of the start of the night, sleep in peace, somebody is watching over you.
De avond is weer gevallen, het is druk om ons heen, allemaal grote vrachtschepen, op weg naar het Kanaal. Gister avond vielen onze zeil lichten uit en moesten we met een gewoon toplicht verder, dat was even heel vervelend, voor de wind en een akelige hobbelige zee, vanwege het continentale plat, (hier komt de Atlantische oceaan aangedenderd met een diepte van meer dan 2000 meter en opeens ligt daar Europa met een diepte van nog geen 100 meter! Dat geeft bijna altijd zeezieken.) met allemaal visserschepen en grote "jongens" om ons heen en geen voorrang kunnen vragen. Vanmorgen bleek, dat de elektra draden, door het gewiebel, los geraakt waren. Een werkje voor Jan, in het zonnetje, gewapend met bril, tang en nieuwe klemmen was het na de middag weer gefikst. Nu kijken we weer trots naar onze rood boven groen en zien we, aan de omliggende schepen, dat ze goed herkenbaar zijn, want iedereen wijkt keurig voor ons. De wind is ondertussen gedraaid naar het oosten, kracht 3 a 4, we zijn de akelige zee kwijt, het is half bewolkt en de dag is vrij rustig verlopen. Tijdens de workshop hebben we gegijpt met nog eens alle uitleg die daar bij hoort. Daarna was het zeil-tassen-naai-tijd, ofwel, iedereen zat in het zonnetje en probeert er iets leuks van te maken. Ook was het de eerste dag, dat de drie jongeren, die altijd bij het eten helpen, hun eerste maaltijd zelf moesten maken. Dat werd dus oma macaroni met sla en warme pudding na. En wees eerlijk, wat je zelf maakt, smaakt ook veel beter! Morgen gaan we voor de eigengemaakte pizza, met een nieuwe chef de cuisine en drie snij/kneed hulpen. Nu is er weer totale rust aan boord, de meerderheid slaapt, er wordt zacht gebabbeld, thee en koffie gedronken. Een ieder die ooit mee gevaren heeft, kent dat gevoel van het begin van de nacht, iedereen kan gerust gaan slapen, er wordt over U gewaakt.
It is night again. It is busy around us. Many big cargo ships on their way to the English Channel. Yesterday night our sailing lights went out and we had to sail on with the normal white top light, that was not nice, with the wind from the back and a nasty sea with short waves, because of the continental plateau (here the Atlantic Ocean comes rumbling in, with a depth of more than 2000 meters and all of a sudden there lays Europe, with a depth of less than 100 meters! It is always a spot with many see sick on board.) with many fishing boats and big cargo ships around us and not be able to ask for give way! This morning it turned out to be some loose electricity cables, caused by the sea shaking. A job for Jan, in the sun, armed with glasses, a pair of tongs and new clips,it was all fixt just after lunch. Now we proudly look at our red over green and we see, by the other ships surrounding us, that they are good recognizable, because every body gives us right of way. The wind has turned easterly now, force 3 or 4, we lost the nasty sea, the sky is half covert with clouds, and the day past quietly. During the workshop we gybed with all the explanations with it again. After that we did the sew a sailing bag, or: every body was sitting in the sun and try's to make something nice of it. Also was this the day for the three youngsters which always help with the dinner preparing, to make a meal themselves. So it was "oma macaroni" with salad and warm pudding as desert. And be honest, what you prepare your self, taste better! Tomorrow is the day for the home made pizza, with a new chef the cuisine and three cut/mould assistants. At the moment there is a total peace on board again, the majority is sleeping, there is a soft whispering, tea and coffee drinking. And every body who ever sailed with us, knows the feeling of the start of the night, sleep in peace, somebody is watching over you.
maandag, oktober 12, 2009
47 54.610 W 005 23.856 W Zondag 11 oktober
Een week, al weer, verder. Wat hebben we gedaan? We zijn inderdaad naar Dartmouth geweest, met een naar zuidoost draaiend windje. Het blijft een prachtig binnenkomen. Een nauwe invaart met aan alle kanten rotsen en kleine burchtjes. En dan een verbreding met aan weerzijden gekleurde huizen tegen de helling aangeplakt. Omdat het buiten nogal woei en vanuit een totaal verkeerde richting, zuid west 7 a 8, hebben we ons de tijd gegund om hier van al dit moois iets langer te genieten. Dus na een bezoek bij het vvv-kantoor konden we aan de slag. ( Wist je, dat Agatha Christy hier in de omgeving heeft gewoond!) Met de stoom trein een klein rondje Devon, te voet langs de kust, het museum, voetballen in het park, iedereen heeft genoten. Aangezien de weerberichten toch laten zien dat Ierland echt met het slechte weer blijft zitten, nu weer met een rest tropische storm, besluiten we nog een stop in Engeland te maken, Falmouth, om daarna de oversteek te wagen over de Golf van Biscay, richting Spanje en zon! In Falmouth is de gebroken hand nog even door een arts goed bekeken, grote boodschappen aan boord, plus diesel en water, een scheurtje in het kluiver beslag gerepareerd, een laatste avond stappen en internetten en zo waren we allemaal klaar voor de langere oversteek. Dus hebben we Engeland verlaten, onder een prachtige sterren hemel met melkweg en komt ons gedicht weer boven drijven, want dit is toch wel het aller mooist, de wind, het zingen van het schip, alle zeilen op, een knik in de schoot, alle wachten weer paraat, een noordwester wind, beetje motregen (nu), een snelheid variërend van 6 tot 9.8 knopen, we genieten.
Een link naar een Tecla foto, voor anker bij Wight
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
A week later already. What did we do? We did visit Dartmouth, with a veering southeast wind. It is always very impressive to sail in to the narrow entrance of this harbor with on both sites little castles. And then the widening with on both sites colorful houses on the hill sites. Because of the nasty wind outside and the wrong direction, southwest 7 to 8, we gave us some time to enjoy this beautiful spot a little longer. So after visiting the tourist office, we started. With the train (steam)a little Devon round,( did you know Agathe Christy lived here?)walking along the coast, the museum, playing football in the park, every body had a good time! And after the weather forecast showing us, Ireland struggling with a new low, this time a piece of tropical storm, we decide to make one last stop in England,Falmouth, before we make our way to Spain and sun over the Bay of Biscay! In Falmouth the broken hand is examined by a doctor, the big shopping's done, also diesel and fresh water, the jib boom steel welled, the last night in town and the internet of course and so we where all ready for the longer sail. We left England under a beautiful star sky with milky way, and our poem is in my head again, because this is why we do it, this is so beautiful, the wind, the singing of the ship, all sails up, a little bit of the wind, all watches on their post, a north westerly wind, speed between 6 and 9.8 knots, a little bit of drizzle (at the moment) this is IT!
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
This is a link to a photo of the Tecla, made by an unknown, by Wight, on anchor
Een link naar een Tecla foto, voor anker bij Wight
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
A week later already. What did we do? We did visit Dartmouth, with a veering southeast wind. It is always very impressive to sail in to the narrow entrance of this harbor with on both sites little castles. And then the widening with on both sites colorful houses on the hill sites. Because of the nasty wind outside and the wrong direction, southwest 7 to 8, we gave us some time to enjoy this beautiful spot a little longer. So after visiting the tourist office, we started. With the train (steam)a little Devon round,( did you know Agathe Christy lived here?)walking along the coast, the museum, playing football in the park, every body had a good time! And after the weather forecast showing us, Ireland struggling with a new low, this time a piece of tropical storm, we decide to make one last stop in England,Falmouth, before we make our way to Spain and sun over the Bay of Biscay! In Falmouth the broken hand is examined by a doctor, the big shopping's done, also diesel and fresh water, the jib boom steel welled, the last night in town and the internet of course and so we where all ready for the longer sail. We left England under a beautiful star sky with milky way, and our poem is in my head again, because this is why we do it, this is so beautiful, the wind, the singing of the ship, all sails up, a little bit of the wind, all watches on their post, a north westerly wind, speed between 6 and 9.8 knots, a little bit of drizzle (at the moment) this is IT!
http://www.flickr.com/photos/kynetyx/3959499263/
This is a link to a photo of the Tecla, made by an unknown, by Wight, on anchor
Photo's from the Tecla
Tecla at anchor
Oeps... this was before we got the new motor for the dingy
Working on a Diddy Bag, made out of old sails!
dinsdag, oktober 06, 2009
49 40.1N 002 40.9 W zondag 4 oktober
Weer onderweg. We hadden even wat oponthoud, maar we varen weer. Op Alderney had een van onze jongeren nl de mooiste foto van z'n leven willen maken maar vergat daarbij, dat hij op een rots stond die 7 meter stijl naar beneden liep. Tja, en toen hij dus die stap naar achter deed, werd hem dat bijna fataal! Resultaat: een gecompliceerde breuk in z'n hand en een jaap in z'n arm. Het eerste is verholpen met een stalen pen, het andere met enkele hechtingen. Omdat er op Alderney op dat momentgeen dokter aanwezig was die dit allemaal kon herstellen, mocht hij vliegen naar Guernsey. Na een verblijf van bijna 2 dagen in het ziekenhuis, is hij weer aan boord, dat hij niet op z'n mondje gevallen was, hebben we geweten, iedereen wilde natuurlijk het verhaal wel 10 maal horen en het mooiste woord, tussen al die rappe zinnen frans was: You where lucky! Dat hadden alle mensen die hem geholpen hebben wel duizend maal gezegd! En vandaag, zondag, poets dag, (toch maar even voor we vertrekken) heeft hij alweer de stofzuiger taak op zich genomen en dat ging prima. Poets-dag is ook verwen dag, dus gezamenlijk een appeltaart gebakken . En toen we toch aan het bakken waren ook maar een focaccia (brood) met kleine tomaatjes. Bij het zien van al dat lekkers en met name de stukken ham die werden gekookt, waren de jongelui niet meer uit de keuken weg te slaan. Toen ik echter vertelde, dat het dierendag was, 4 oktober, en de ham dus voor Nyske was, kwam iedereen wel even vertellen, dat dat wel erg veel was voor een hond en dat dierendag een verzinsel zou zijn, in Frankrijk en Zwitserland kennen ze dat niet. Voor alle niet Nederlandse mensen, die dit lezen, vier dierendag, 4 oktober, verwen je huisdier, of ga eens extra wandelen naar het strand, en vergeet die ham, dat is natuurlijk ongezond voor een hond. En nu zijn we onderweg naar Dartmouth, de stad aan de monding van de rivier de Dart. Het op zeil weg, liep gesmeerd, maar daarna heeft de wind ons weer eens verlaten, met een beetje motor bij vanwege de deining, gaan we de nacht in, op zoek naar de zuid oost 4 a 5........
On the way again. We had some delay, but now we are sailing again. On Alderney, one of our youngsters was going to make to best picture ever, but he forgot that he was standing on a steep rock 7 meters high. Well, as he did one step backwards, it was all most fatal! Result: one complicated broken boon in his hand and a big cut in his arm. The first one they put an iron pin in and the cut was sewed. As on Alderney the doctor who could do all this repairing was not present, he was flying ( with one of the little planes) to Guernsey. After a stay of almost 2 days in the hospital, he is back again, and that he did not fall on his mouth, we knew, as he told every body 10 times and more (and no body complained) the whole story again, and the nicest sentence, among the quick French, was: You where lucky! That was what every body had said to him a thousand times! And to day, Sunday, cleaning day (we had to do it before leaving) he already had the vacuum cleaning job on him, and he did well! Cleaning day is also indulge day. So together we bake an apple pie. And because we where all ready baking, we also baked a focaccia (bread) with little tomatoes. By seeing all this food, especially the ham I was cooking, they youngsters did not want to leave the kitchen any more. And when I told them, that today was animal day, the 4th of October, so the ham was mend to be for Nyske, they all came to tell me, that it was a lot of ham, for just one dog, and animal day, I just invented, in France and Swiss they never heard of it! For all the not Dutch Tecla logbook readers, celebrate animal day with your pet, on the 4th of October, just do something extra, like a long beach walk! And forget about the ham, it is of course not healthy for a dog. And now we are on our way to Dartmouth, the town on the mouth of the river Dart. Leaving on sail, was perfect, but after that, the wind left us again, with the engine a little bit more than “stand by” because of the swell, we sail into the night, looking for the promised wind, south east 4 or 5.......
On the way again. We had some delay, but now we are sailing again. On Alderney, one of our youngsters was going to make to best picture ever, but he forgot that he was standing on a steep rock 7 meters high. Well, as he did one step backwards, it was all most fatal! Result: one complicated broken boon in his hand and a big cut in his arm. The first one they put an iron pin in and the cut was sewed. As on Alderney the doctor who could do all this repairing was not present, he was flying ( with one of the little planes) to Guernsey. After a stay of almost 2 days in the hospital, he is back again, and that he did not fall on his mouth, we knew, as he told every body 10 times and more (and no body complained) the whole story again, and the nicest sentence, among the quick French, was: You where lucky! That was what every body had said to him a thousand times! And to day, Sunday, cleaning day (we had to do it before leaving) he already had the vacuum cleaning job on him, and he did well! Cleaning day is also indulge day. So together we bake an apple pie. And because we where all ready baking, we also baked a focaccia (bread) with little tomatoes. By seeing all this food, especially the ham I was cooking, they youngsters did not want to leave the kitchen any more. And when I told them, that today was animal day, the 4th of October, so the ham was mend to be for Nyske, they all came to tell me, that it was a lot of ham, for just one dog, and animal day, I just invented, in France and Swiss they never heard of it! For all the not Dutch Tecla logbook readers, celebrate animal day with your pet, on the 4th of October, just do something extra, like a long beach walk! And forget about the ham, it is of course not healthy for a dog. And now we are on our way to Dartmouth, the town on the mouth of the river Dart. Leaving on sail, was perfect, but after that, the wind left us again, with the engine a little bit more than “stand by” because of the swell, we sail into the night, looking for the promised wind, south east 4 or 5.......
donderdag, oktober 01, 2009
En het is gelukt, helemaal zeilend, we zijn op Alderney. Het meest noordelijke eiland van de Kanaal Eilanden, 8.36 mijl ofwel 11.61 km ver van het vaste land van Frankrijk. Een eiland waar je binnen zes dagen kunt trouwen, waar ze een echte eigen president en regering hebben, waar je belasting vrije winkels hebt en dat niet tot de EU behoort?!
En toch is het o zo Engels. De tuinen, de huizen, de gebloemde gordijnen. Het is nu een rustig eiland. De meeste veerboten varen niet meer, dus je kunt er nu alleen nog maar per vliegtuigje naar toe, van af een van de grotere eilanden. Of je neemt net als wij, je eigen boot en vaart er, met een gemiddelde snelheid van 6 knopen, stroompje mee, binnen 14 uur, tijdens een onbewolkte, maar met sterren- en maan nacht rustig, vanaf Yarmouth naar toe. Vannacht om 03.30 lagen we voor anker en na een biertje, als je geen anker wacht had, in bed. Vanochtend waren we dus allemaal iets later met het ontbijt, om daarna het eiland te verkennen. We hebben het wel getroffen met het weer! Weer droog , zonnig en geen wind. Dus werd er na het ontbijt nog wel even gezwommen door de jongeren. En natuurlijk perfect voor de bemanning om toch nog even een paar uurtjes te klussen, de voorstag in het vet, de machine kamer opruimen, , touwen bekleden en de eeuwig durende was natuurlijk, dus de Tecla was weer een grote waslijn. Alleen Nyske was zeer ontevreden. Hier moeten honden en katten aan boord, op- en eigenlijk zelfs, binnen blijven. Dat laatste hebben we natuurlijk niet gedaan, het was al erg genoeg, dat het bijbootje, met de nu perfect lopende nieuwe motor, zomaar zonder haar vertrok. Morgen gaan we op weg naar Geurnsey (een kleine 20 mijl ofwel 36.5 km), en als we het goed gelezen hebben, mag ze daar wel van boord!
And we succeeded! On sail, we arrived on Alderney. The most northerly island of the Channel Islands, about 8.36 miles or 11.61 km offshore France. An Island where you can be married within six days, where they have their own president and government, where you find tax free shops and it does not belong to the EU?!
But than again, it is oh so typical English. With its gardens, houses and flower curtains. It is now a very quiet island. Most of the ferry's don't sail any more, so the only possibility is, to take the little airplane from one of the bigger islands. Or you do like we did. You take your boat, sail , with an average speed of 6 knots , with the current, in 14 hours, during a cloudless, but also starry - and half moon night, nicely from Yarmouth to Alderney.
Last night we dropt anchor at 03.30 local time, had a beer, and if you did not have anchor watch, in to bed. So this morning we where a little bit late with breakfast, and to go out and explore the island. We are till now very lucky with the weather! Again it was a sunny, dry and windless day. So after the breakfast some youngsters had to have a swim of the ship. And of course a perfect day for the Tecla crew to do some little jobs like, greasing the fore stay, cleaning the engine room, do some rope works and of course the never ending laundry and drying. Tecla was one big wash flag! Only Nyske was totally unhappy. No dogs and cats allowed, they officially have to stay in the ship, behind doors, that was too much , so she was on the deck. But it was horrible for her, to see the dingy, with its perfect running new motor, leave the ship, with out her. Tomorrow we sail to Geurnsy ( about 20 miles or 36.5 km) and as we read it, dogs are welcome ashore!
En toch is het o zo Engels. De tuinen, de huizen, de gebloemde gordijnen. Het is nu een rustig eiland. De meeste veerboten varen niet meer, dus je kunt er nu alleen nog maar per vliegtuigje naar toe, van af een van de grotere eilanden. Of je neemt net als wij, je eigen boot en vaart er, met een gemiddelde snelheid van 6 knopen, stroompje mee, binnen 14 uur, tijdens een onbewolkte, maar met sterren- en maan nacht rustig, vanaf Yarmouth naar toe. Vannacht om 03.30 lagen we voor anker en na een biertje, als je geen anker wacht had, in bed. Vanochtend waren we dus allemaal iets later met het ontbijt, om daarna het eiland te verkennen. We hebben het wel getroffen met het weer! Weer droog , zonnig en geen wind. Dus werd er na het ontbijt nog wel even gezwommen door de jongeren. En natuurlijk perfect voor de bemanning om toch nog even een paar uurtjes te klussen, de voorstag in het vet, de machine kamer opruimen, , touwen bekleden en de eeuwig durende was natuurlijk, dus de Tecla was weer een grote waslijn. Alleen Nyske was zeer ontevreden. Hier moeten honden en katten aan boord, op- en eigenlijk zelfs, binnen blijven. Dat laatste hebben we natuurlijk niet gedaan, het was al erg genoeg, dat het bijbootje, met de nu perfect lopende nieuwe motor, zomaar zonder haar vertrok. Morgen gaan we op weg naar Geurnsey (een kleine 20 mijl ofwel 36.5 km), en als we het goed gelezen hebben, mag ze daar wel van boord!
And we succeeded! On sail, we arrived on Alderney. The most northerly island of the Channel Islands, about 8.36 miles or 11.61 km offshore France. An Island where you can be married within six days, where they have their own president and government, where you find tax free shops and it does not belong to the EU?!
But than again, it is oh so typical English. With its gardens, houses and flower curtains. It is now a very quiet island. Most of the ferry's don't sail any more, so the only possibility is, to take the little airplane from one of the bigger islands. Or you do like we did. You take your boat, sail , with an average speed of 6 knots , with the current, in 14 hours, during a cloudless, but also starry - and half moon night, nicely from Yarmouth to Alderney.
Last night we dropt anchor at 03.30 local time, had a beer, and if you did not have anchor watch, in to bed. So this morning we where a little bit late with breakfast, and to go out and explore the island. We are till now very lucky with the weather! Again it was a sunny, dry and windless day. So after the breakfast some youngsters had to have a swim of the ship. And of course a perfect day for the Tecla crew to do some little jobs like, greasing the fore stay, cleaning the engine room, do some rope works and of course the never ending laundry and drying. Tecla was one big wash flag! Only Nyske was totally unhappy. No dogs and cats allowed, they officially have to stay in the ship, behind doors, that was too much , so she was on the deck. But it was horrible for her, to see the dingy, with its perfect running new motor, leave the ship, with out her. Tomorrow we sail to Geurnsy ( about 20 miles or 36.5 km) and as we read it, dogs are welcome ashore!
woensdag, september 30, 2009
De zondag bracht veel zon, geen wind een dagje genieten van Isle of Wight. Het enige echte spannende was, dat de buitenboord motor het echt niet wilde doen en er dus geroeid moest gaan worden. Gelukkig zijn er vier roeispanen aan boord ! Maandag was dus de dag om opzoek te gaan naar een bougie. Daarom liggen we nu in de haven van Yarmouth. Een dorpje nog net aan het Solent, waar veerboten af en aan gaan van en naar Southhampton/Lymington./Porthmouth. Een echt vakantie dorp, met de iets oudere wandel/bad-gast. Iedereen kent iedereen, dus je bent hier meteen een bekend figuur, de havenmeester vroeg ook direct waar we vandaan kwamen, zo laat in het seizoen, andere jaren waren we toch veel vroeger! Het is elke keer weer fijn een beetje thuis te komen. De maandag werd verder gevuld met water tanken, harpen van de piek vervangen, boodschappen doen, crossen met de winkelkar, de grote was in de wasserette, op zoek naar de bougie en wachten op een monteur die er in "a minute "zou zijn! Nee dus. Vanmorgen zijn Jan en Gijs dan ook vroeg onderweg gegaan naar Cowes, omdat daar een echte dealer van buitenboord motoren zit, die ons of helpt aan een bougie, of aan een andere motor, omdat deze toch wel heel veel kuren krijgt en wij op de kanaal eilanden, waar we vanmiddag naar onderweg gaan, elke dag voor anker liggen met een behoorlijke stroming, waar slecht tegen in te roeien valt. Op het moment is er weer amper wind, maar toch hopen we op een noordwestelijke 4 a 5 bft die er aan komt, volgens de deskundigen. (Gijs belde net, het is een nieuwe buitenboord motor geworden!)
P.s. Bij het verlaten van de haven ontmoeten we John Cadd, in z’n bijboot, de fotograaf die dit voorjaar een reportage over de Race of the Classics bij ons aan boord heeft gemaakt voor het tijdschrift Classic Boat. Als cadeautje kregen we prachtige zeilfoto’s gemaakt tijdens de sail-out Belfast. John, nogmaals bedankt! Mocht je nieuwsgierig zijn: kijk op zijn website :www.tallshipsandsmallships.com
The Sunday was bringing us a lot of sun, no wind, a day of enjoying the Isle of Wight. The only exciting moment was, when the outboard motor refused to start and we all had to row! Luckily we have 4 peddles on board! So Monday was the day to go for a new spark plug. That is why we are now along site in Yarmouth harbor. A little village at the end of the Solent, where the ferry's go on and of to Southhampton, Lymington,Porthmouth. A typically holiday village, with the a bit older walk/bath guest. Every body knows every body, so you are instantly a well known person, the harbor master asked us immediately where we came from, , so late in the season, other years we where much earlier! It is so nice every time to come home a little bit, on so many different places! The Monday was filled with taking in fresh water, replace some lockers of the peak halyard, shopping's, crossing with the shop trolley, the big bed washing in the laundry, the search for a new spark plug and waiting for a person to fix the engine again who would be there "in a minute"! But no. This morning Jan en Gijs went to Cowes, to look for a real dealer of outboard motors who either can help us with a spark plug or an other motor, because this one refuses lately more often. And when we are on the channel islands , where we want to go this afternoon,we will need it every day to go ashore, because of the strong current., where it is impossible to row against. This moment, the wind is still a sleep, but we hope for a 4 a 5 bft from the north west, experts tell us. (Gijs just phoned, they bought a new one!)
P.s. By leaving the harbor, we met John Catt in his little boat, the photographer who made a story on the Race of the Classics onboard the Tecla, this spring, for the magazine Classic Boat. As a present he had some beautiful pictures of the Tecla with him, taken during the sail-out in Belfast. John thank you again, and for every body who is curious of John Catt and his pictures, look on his site: www.tallshipsandsmallships.com
P.s. Bij het verlaten van de haven ontmoeten we John Cadd, in z’n bijboot, de fotograaf die dit voorjaar een reportage over de Race of the Classics bij ons aan boord heeft gemaakt voor het tijdschrift Classic Boat. Als cadeautje kregen we prachtige zeilfoto’s gemaakt tijdens de sail-out Belfast. John, nogmaals bedankt! Mocht je nieuwsgierig zijn: kijk op zijn website :www.tallshipsandsmallships.com
The Sunday was bringing us a lot of sun, no wind, a day of enjoying the Isle of Wight. The only exciting moment was, when the outboard motor refused to start and we all had to row! Luckily we have 4 peddles on board! So Monday was the day to go for a new spark plug. That is why we are now along site in Yarmouth harbor. A little village at the end of the Solent, where the ferry's go on and of to Southhampton, Lymington,Porthmouth. A typically holiday village, with the a bit older walk/bath guest. Every body knows every body, so you are instantly a well known person, the harbor master asked us immediately where we came from, , so late in the season, other years we where much earlier! It is so nice every time to come home a little bit, on so many different places! The Monday was filled with taking in fresh water, replace some lockers of the peak halyard, shopping's, crossing with the shop trolley, the big bed washing in the laundry, the search for a new spark plug and waiting for a person to fix the engine again who would be there "in a minute"! But no. This morning Jan en Gijs went to Cowes, to look for a real dealer of outboard motors who either can help us with a spark plug or an other motor, because this one refuses lately more often. And when we are on the channel islands , where we want to go this afternoon,we will need it every day to go ashore, because of the strong current., where it is impossible to row against. This moment, the wind is still a sleep, but we hope for a 4 a 5 bft from the north west, experts tell us. (Gijs just phoned, they bought a new one!)
P.s. By leaving the harbor, we met John Catt in his little boat, the photographer who made a story on the Race of the Classics onboard the Tecla, this spring, for the magazine Classic Boat. As a present he had some beautiful pictures of the Tecla with him, taken during the sail-out in Belfast. John thank you again, and for every body who is curious of John Catt and his pictures, look on his site: www.tallshipsandsmallships.com
maandag, september 28, 2009
50 44. 39 N 01 11.65 W Ryde Roads 27 September
We zijn er! Het is niet iets om erg trots op te zijn, maar we liggen wel voor anker aan de noord kant van Isle of Wight.
Gister begon de dag heel mooi en veel belovend. Een schitterende zonsopgang, om 08.00 uur alle zeilen omhoog, topzeilen incluis, anker op, een noordelijk windje, kracht 3 bft en zo begonnen we de dag met een snelheid van 4,7 knopen. Na een ontbijt met pannekoeken en een weerbericht dat het over wind 3 a 4 had, uit noordelijke richtingen, leek het een zonnige zeildag te gaan worden. Vlak langs de witte krijt kust, was het dan ook volop genieten. Iedereen was aan het pummelen, een beetje vissen, de trapjes in het wand voorzien van nieuwe bindsels, broodbakken, zonnen, alleen Jan had het iets minder fraai, hij zat in de machine kamer de laatste nieuwe pomp, die maar niet wilde aanzuigen, zuigend te krijgen (en dat is gelukt)
Onze workshop was: een begin maken van het naaien van een zeil tas. Hier voor gebruiken we, onze ooit zo geliefde, grote kluiver. Aangezien het zeil totaal aan alle kanten uitgescheurd was tijdens onze laatste reis, begint het nu een nieuw leven als onder anderen zeiltas. En iedereen is er dan ook vol goede moed aan begonnen, eerst uittekenen, knippen en dan naaien, om er later een persoonlijk tintje aan te gaan geven. Onze franse deckhand/tolk Sophie, die we ontmoet hebben tijdens de TSAC race, waar ze mee voer op de franse topzeil schoener, Etoile, is al bijna klaar, bij anderen zal dat nog wel even duren. Maar ja, de wind! Na de kompas roos gerond te hebben, verdween die in het niets, dus hebben we toch maar besloten de motor te starten en door te varen naar Wight. En na weer een geweldige zonsondergang en rose maan opgang, veel noord, zuid, groene en rode tonnen hebben we anker laten vallen bij Ryde. En vanmorgen konden we genieten van weer een heerlijk zonnetje en een prachtig uitzicht, echte kasteeltjes en veel groen. Ik ben benieuwd wat deze zondag zal brengen.
We arrived! It is not something to be very proud of, but we are anchored at the north side of the Isle of Wight.
Yesterday the day started beautiful and very promising. A great sunset, sails up at 08.00 o'clock, inclusive the topsails, anchor up, a northerly wind, force 3 bft and so we started a our day with a speed of 4.6 knots. After breakfast with pancakes and a weather forecast saying wind northerly 3 or 4, it should be a beautiful sunny sailing day. Sailing near the white cliff coast line was surely "top" enjoying! Everybody was doing little works, a bit of fishing, repairing the stay stairs, bread baking, getting a sun burn, only Jan had a lesser job, he was in the engine room getting the last new pump sucking, what it refused to do, till then. (and he succeeded)
Our workshop for to day was making a start sewing a sail bag. For this we used our o so beloved former large jib. Because of the total crash during our last trip, it now starts a total new live! And everybody started with a lot of energy drawing, cutting, sewing, to give it later on a personal touch. Our French deckhand/translator Sophie, who we met during the TSAC race, where she was on board the French topsail schooner, Etoile, has almost finished the bag, with some others, it will take some weeks. But then again: the wind! After it made a total round across the compass, it disappeared completely! so we decided to start the engine and to go to Wight. After, again, a beautiful sun fall and rising pink moon, many east, north, green and red buoys we dropped anchor near Ryde. This morning we, again, could enjoy a nice sun with a beautiful view, with real castles and a lot of green. A new (sun)day is waiting for us!
Gister begon de dag heel mooi en veel belovend. Een schitterende zonsopgang, om 08.00 uur alle zeilen omhoog, topzeilen incluis, anker op, een noordelijk windje, kracht 3 bft en zo begonnen we de dag met een snelheid van 4,7 knopen. Na een ontbijt met pannekoeken en een weerbericht dat het over wind 3 a 4 had, uit noordelijke richtingen, leek het een zonnige zeildag te gaan worden. Vlak langs de witte krijt kust, was het dan ook volop genieten. Iedereen was aan het pummelen, een beetje vissen, de trapjes in het wand voorzien van nieuwe bindsels, broodbakken, zonnen, alleen Jan had het iets minder fraai, hij zat in de machine kamer de laatste nieuwe pomp, die maar niet wilde aanzuigen, zuigend te krijgen (en dat is gelukt)
Onze workshop was: een begin maken van het naaien van een zeil tas. Hier voor gebruiken we, onze ooit zo geliefde, grote kluiver. Aangezien het zeil totaal aan alle kanten uitgescheurd was tijdens onze laatste reis, begint het nu een nieuw leven als onder anderen zeiltas. En iedereen is er dan ook vol goede moed aan begonnen, eerst uittekenen, knippen en dan naaien, om er later een persoonlijk tintje aan te gaan geven. Onze franse deckhand/tolk Sophie, die we ontmoet hebben tijdens de TSAC race, waar ze mee voer op de franse topzeil schoener, Etoile, is al bijna klaar, bij anderen zal dat nog wel even duren. Maar ja, de wind! Na de kompas roos gerond te hebben, verdween die in het niets, dus hebben we toch maar besloten de motor te starten en door te varen naar Wight. En na weer een geweldige zonsondergang en rose maan opgang, veel noord, zuid, groene en rode tonnen hebben we anker laten vallen bij Ryde. En vanmorgen konden we genieten van weer een heerlijk zonnetje en een prachtig uitzicht, echte kasteeltjes en veel groen. Ik ben benieuwd wat deze zondag zal brengen.
We arrived! It is not something to be very proud of, but we are anchored at the north side of the Isle of Wight.
Yesterday the day started beautiful and very promising. A great sunset, sails up at 08.00 o'clock, inclusive the topsails, anchor up, a northerly wind, force 3 bft and so we started a our day with a speed of 4.6 knots. After breakfast with pancakes and a weather forecast saying wind northerly 3 or 4, it should be a beautiful sunny sailing day. Sailing near the white cliff coast line was surely "top" enjoying! Everybody was doing little works, a bit of fishing, repairing the stay stairs, bread baking, getting a sun burn, only Jan had a lesser job, he was in the engine room getting the last new pump sucking, what it refused to do, till then. (and he succeeded)
Our workshop for to day was making a start sewing a sail bag. For this we used our o so beloved former large jib. Because of the total crash during our last trip, it now starts a total new live! And everybody started with a lot of energy drawing, cutting, sewing, to give it later on a personal touch. Our French deckhand/translator Sophie, who we met during the TSAC race, where she was on board the French topsail schooner, Etoile, has almost finished the bag, with some others, it will take some weeks. But then again: the wind! After it made a total round across the compass, it disappeared completely! so we decided to start the engine and to go to Wight. After, again, a beautiful sun fall and rising pink moon, many east, north, green and red buoys we dropped anchor near Ryde. This morning we, again, could enjoy a nice sun with a beautiful view, with real castles and a lot of green. A new (sun)day is waiting for us!
zaterdag, september 26, 2009
50 54.78 N 00 46.30 25 September
Het klopt! Voor alle mensen die kijken waar we liggen, kan ik alleen maar zeggen, het klopt, we zij alleen maar overgestoken naar de andere kant van het kanaal. Om precies te zijn liggen we bij Rye. Een historische plek, wat betreft boten bouw en visserij. Als je nl Rey in wilt varen moet je over een droogte (dat betekend dat je er alleen met hoog water in kunt) en val je in de haven bij laag water "droog". Hier werden vroeger in de modder houten vissersschepen gebouwd die veel lijken op onze loggers, zoals de Tecla. Wij liggen nu weer voor anker te wachten op de juiste stroom en het liefst ook nog de juiste wind, of gewoon: wind! Toch was het geen verloren dag. Na het ontbijt en anker op, hebben we met z'n allen het schip van binnen en buiten gepoetst. Niet iedereen is altijd even enthousiast bij dit gebeuren, maar om er toch iets leuks van te maken hebben we vers brood en cake gebakken en dat rook geweldig! Tijdens de warme chocolade met spekulaas hebben we dan ook maar besloten er een echte vakantie dag van te maken, zwemmen! Volgens Shahran was de water temperatuur nog 18 graden, dus waarom niet. Ik denk zelf, dat de thermometer te lang in de zon heeft gelegen en te kort in de emmer met water, maar dat mocht de pret niet drukken. Na een ijsje en onze overheerlijke zelfgebakken cake heeft iedereen genoten van deze late, heerlijk warme, zomerdag
It is true! For all the people who check our position, I can only say, it is true, we only crossed to the other site of the channel. To be precise, we are at anchor in Rye Bay, near Rye. A historical spot, if you think of boat building and fishery. If you want to enter the harbor of Rye, you have to pass a very dry piece of water (that means, you only can enter by high water)and a long site there, you will lay "dry". In the early days, here the wooden fishing boats where build in the mud, the shape of them are look a likes of our Dutch loggers, as the Tecla is. Now we lay at anchor again to wait for the current and , if possible, the right wind, or just: wind. All together this was not a wasted day. After breakfast and anchor up, we cleaned the ship inside, outside, as we do on cleaning day. not every body is very fond of this happening, but to make something nice of it, we baked fresh bread an cake and that smelled marvelous! And as we where drinking hot chocolate with "spekulaas" (a Dutch cookie) we decided to make the day a real holiday, swimming! According to Shahran the water temperature was 18 decrees, so why not? I my self, think that the thermometer had been to long in the sun, and to short in the bucket with water. but the joy was not less. After an ice and our delicious home made cake, everybody enjoyed this late, pleasant warm, summer day.
Het klopt! Voor alle mensen die kijken waar we liggen, kan ik alleen maar zeggen, het klopt, we zij alleen maar overgestoken naar de andere kant van het kanaal. Om precies te zijn liggen we bij Rye. Een historische plek, wat betreft boten bouw en visserij. Als je nl Rey in wilt varen moet je over een droogte (dat betekend dat je er alleen met hoog water in kunt) en val je in de haven bij laag water "droog". Hier werden vroeger in de modder houten vissersschepen gebouwd die veel lijken op onze loggers, zoals de Tecla. Wij liggen nu weer voor anker te wachten op de juiste stroom en het liefst ook nog de juiste wind, of gewoon: wind! Toch was het geen verloren dag. Na het ontbijt en anker op, hebben we met z'n allen het schip van binnen en buiten gepoetst. Niet iedereen is altijd even enthousiast bij dit gebeuren, maar om er toch iets leuks van te maken hebben we vers brood en cake gebakken en dat rook geweldig! Tijdens de warme chocolade met spekulaas hebben we dan ook maar besloten er een echte vakantie dag van te maken, zwemmen! Volgens Shahran was de water temperatuur nog 18 graden, dus waarom niet. Ik denk zelf, dat de thermometer te lang in de zon heeft gelegen en te kort in de emmer met water, maar dat mocht de pret niet drukken. Na een ijsje en onze overheerlijke zelfgebakken cake heeft iedereen genoten van deze late, heerlijk warme, zomerdag
It is true! For all the people who check our position, I can only say, it is true, we only crossed to the other site of the channel. To be precise, we are at anchor in Rye Bay, near Rye. A historical spot, if you think of boat building and fishery. If you want to enter the harbor of Rye, you have to pass a very dry piece of water (that means, you only can enter by high water)and a long site there, you will lay "dry". In the early days, here the wooden fishing boats where build in the mud, the shape of them are look a likes of our Dutch loggers, as the Tecla is. Now we lay at anchor again to wait for the current and , if possible, the right wind, or just: wind. All together this was not a wasted day. After breakfast and anchor up, we cleaned the ship inside, outside, as we do on cleaning day. not every body is very fond of this happening, but to make something nice of it, we baked fresh bread an cake and that smelled marvelous! And as we where drinking hot chocolate with "spekulaas" (a Dutch cookie) we decided to make the day a real holiday, swimming! According to Shahran the water temperature was 18 decrees, so why not? I my self, think that the thermometer had been to long in the sun, and to short in the bucket with water. but the joy was not less. After an ice and our delicious home made cake, everybody enjoyed this late, pleasant warm, summer day.
vrijdag, september 25, 2009
50 54.75 N 01 39.99 E 24 September
We liggen voor anker bij Cape Petit Blanc Nez. Het stukje Europa waar je Engeland bijna aan kan raken. En waar je ziet dat een stukje Frankrijk ook een soort witte krijt rotsen heeft. Het stukje waar allemaal veerboten heen en weer gaan, waar je elke keer weer denkt, hoeveel mensen gaan er dagelijks over dit o zo druk bevaren stuk water? Daar liggen we, aan de ene kant Frankrijk en aan de andere kant dus Engeland. De wind was weg en de stroom dreef ons alle kanten op en hier is dat dan toch even een probleem. De grote vrachtschepen, komend vanaf alle kanten gaan door deze vernauwing op eens allemaal het kanaal in, een grote snelweg, waar het marifoon verkeer niet stopt, waar elk schip zich moet melden en vertellen met hoeveel lading, aantal personen, bestemming en conditie van het schip ze onderweg zijn om permissie te krijgen door te varen. En dan moet je vaak aan vroeger denken, hoe deden ze dat toen, al zeilend, zonder marifoon, alleen vlaggen om te seinen. Daarom wachten wij morgen maar even af om over te steken, zodat iedereen goed kan zien wat we aan het doen zijn. We hopen op wat meer wind, alhoewel het weerbericht dat niet bevestigt. Vandaag hebben we drie landen in 24 uur gedaan we hadden een fantastische zonsondergang, de beginnende maan mochten we ook bewonderen, onze dag kan niet meer stuk
We lay at anchor at Cape Petit Blanc Nez. The corner of Europe where you can almost touch England. And where you can see that France also has white cliffs. The part where all ferries go off and on, where every time you think, how many people pass this daily o so busy crowded sailing water? So we lay with, on our port site France and at the other site England. The wind was gone and the current moved us in all directions and on this spot, that is a problem. The huge cargo ships, coming from everywhere, all have to pass this narrow spot to sail into the channel. One big traffic lane where the radio does not stop, where every boat has to give a call and tell how much and what he is carrying, how many persons on board, is the ship in good condition, are there no defects, so they get permission to enter the channel. And then I often wonder how they did it in the old days, without the radio, only flags and all without engine! That's why we wait till tomorrow to sail to the other site, so every body can see what we are doing. We hope for more wind, although the wether forecast does not say so. Today we did 3 countries in 24 hours, we had a beautiful red sunset, and a new moon was even there, our day was a success!
We lay at anchor at Cape Petit Blanc Nez. The corner of Europe where you can almost touch England. And where you can see that France also has white cliffs. The part where all ferries go off and on, where every time you think, how many people pass this daily o so busy crowded sailing water? So we lay with, on our port site France and at the other site England. The wind was gone and the current moved us in all directions and on this spot, that is a problem. The huge cargo ships, coming from everywhere, all have to pass this narrow spot to sail into the channel. One big traffic lane where the radio does not stop, where every boat has to give a call and tell how much and what he is carrying, how many persons on board, is the ship in good condition, are there no defects, so they get permission to enter the channel. And then I often wonder how they did it in the old days, without the radio, only flags and all without engine! That's why we wait till tomorrow to sail to the other site, so every body can see what we are doing. We hope for more wind, although the wether forecast does not say so. Today we did 3 countries in 24 hours, we had a beautiful red sunset, and a new moon was even there, our day was a success!
51 53.518 N 003 23,503 22 september 2009
Alle zeilen staan er goed bij, de sfeer aan boord is goed, maar de snelheid is niet geweldig. Door een stationair hoogdruk gebied boven Frankrijk, hebben wij te maken met weinig wind. Het draait een beetje tussen zuid west en noord west. Onze snelheid op dit moment is 1.7 knopen en is vandaag maar heel even 5 knopen geweest. Qua zeilen zou het dus iets beter kunnen.
De aandacht ligt nu hoofdzakelijk bij het wacht lopen, slapen, eten en afwassen. Gelukkig is de zee een stuk kalmer geworden en heeft bijna iedereen gegeten. Vanmiddag was de eerste work-shop, de pin rail van de bezaan. Waar zitten de touwen, hoe heten ze, hoe ze beleggen en waar dienen ze voor. De franse, nederlandse en engelse benamingen vliegen in het rond, maar we snappen uiteindelijk allemaal waar wat zit en waarom. Ons taal probleem wordt steeds kleiner, iedereen doet z'n best de ander te verstaan, soms is een woord nog wel even verwarrend, zei hij nou: mer of vert, zee of glas, maar daar kom je later wel weer achter, dat de limonade echt niet de zee in gaat We liggen wat tussen geankerde schepen door te varen, de sterren komen voorzichtig te voorschijn, we gaan weer een maanloze nacht tegemoet.
All sail are up and looking fine, the atmosphere on board is good, but our speed is not what it should be! Due a stationary high pressure area above France, we have just a little bit of wind. It is between south west and north west. Our speed at the moment is 1.7 knots and was today just 5 knots for a short time this day. Concerning the sailing , it could be better. Our daily concerns are now the watches, sleeping, eating and the dishes. Happily the sea is much calmer, so all most every body could eat again. This afternoon, we had our first work-shop, the pin rail from the mizzen. Where are the ropes, how do you call them, how to belay and what do they do. The French, Dutch and English words where flying around, but at the end every body knew the why, where and how. Our language problem gets smaller and smaller, every body tries to understand the other, sometimes a word is mistaken, did he say mer or vert, see or glass, but after a while you understand that the lemonade is not going in to the see! At the moment we are sailing through an anchor area, the first stars get awake, we are sailing into a moonless night again.
De aandacht ligt nu hoofdzakelijk bij het wacht lopen, slapen, eten en afwassen. Gelukkig is de zee een stuk kalmer geworden en heeft bijna iedereen gegeten. Vanmiddag was de eerste work-shop, de pin rail van de bezaan. Waar zitten de touwen, hoe heten ze, hoe ze beleggen en waar dienen ze voor. De franse, nederlandse en engelse benamingen vliegen in het rond, maar we snappen uiteindelijk allemaal waar wat zit en waarom. Ons taal probleem wordt steeds kleiner, iedereen doet z'n best de ander te verstaan, soms is een woord nog wel even verwarrend, zei hij nou: mer of vert, zee of glas, maar daar kom je later wel weer achter, dat de limonade echt niet de zee in gaat We liggen wat tussen geankerde schepen door te varen, de sterren komen voorzichtig te voorschijn, we gaan weer een maanloze nacht tegemoet.
All sail are up and looking fine, the atmosphere on board is good, but our speed is not what it should be! Due a stationary high pressure area above France, we have just a little bit of wind. It is between south west and north west. Our speed at the moment is 1.7 knots and was today just 5 knots for a short time this day. Concerning the sailing , it could be better. Our daily concerns are now the watches, sleeping, eating and the dishes. Happily the sea is much calmer, so all most every body could eat again. This afternoon, we had our first work-shop, the pin rail from the mizzen. Where are the ropes, how do you call them, how to belay and what do they do. The French, Dutch and English words where flying around, but at the end every body knew the why, where and how. Our language problem gets smaller and smaller, every body tries to understand the other, sometimes a word is mistaken, did he say mer or vert, see or glass, but after a while you understand that the lemonade is not going in to the see! At the moment we are sailing through an anchor area, the first stars get awake, we are sailing into a moonless night again.
donderdag, september 24, 2009
Na enkele moeilijkheden met de internet verbindingen zijn wij er weer!
Deze reis zal Jet thuis zijn dus zal ik, Jannette, proberen iedereen op de hoogte te houden.
Na een rondje Nederland, IJsselmeer en Wad (toch mooi, al die prielen en zee honden) zijn we gistermiddag de Noordzee op gevaren, tussen Texel en Den Helder. Door de korte golven op de Noordzee hebben we vrij veel zeezieken. Maar omdat de groep nu al een week aan boord is, is het avontuur nu ook echt begonnen en hoort het ziek zijn er gewoon bij. We zijn opweg naar Wight, maar met deze wind kan dat nog wel even duren. Op het moment hebben we windkracht 2 uit de noord west, droog en niet echt koud. We varen nog steeds naast Noord Holland, maar daar zal hopelijk vandaag verandering in komen
After some internet/mail problems, we are in the air again!
This journey Jet will be at home, and so will I, Jannette, try to keep every body up to date
After a dutch round, IJsselmeer and Wad ( every time beautiful again the narrow canals and seals) we yesterday afternoon left Holland between Texel and Den Helder and are now sailing on the North Sea. Because of the short swell, we have a lot of sea sick persons. As the group young Swiss is now a week on board, the adventure now really started and is sea illness a part of the big adventure. We are on our way to the Island of Wight, it will take us some time, because the wind is calm, force 2 from the north west, it is dry and not really cold. we still sail next to Noord-Holland, but we hope that at the and of the day, that will change!
Deze reis zal Jet thuis zijn dus zal ik, Jannette, proberen iedereen op de hoogte te houden.
Na een rondje Nederland, IJsselmeer en Wad (toch mooi, al die prielen en zee honden) zijn we gistermiddag de Noordzee op gevaren, tussen Texel en Den Helder. Door de korte golven op de Noordzee hebben we vrij veel zeezieken. Maar omdat de groep nu al een week aan boord is, is het avontuur nu ook echt begonnen en hoort het ziek zijn er gewoon bij. We zijn opweg naar Wight, maar met deze wind kan dat nog wel even duren. Op het moment hebben we windkracht 2 uit de noord west, droog en niet echt koud. We varen nog steeds naast Noord Holland, maar daar zal hopelijk vandaag verandering in komen
After some internet/mail problems, we are in the air again!
This journey Jet will be at home, and so will I, Jannette, try to keep every body up to date
After a dutch round, IJsselmeer and Wad ( every time beautiful again the narrow canals and seals) we yesterday afternoon left Holland between Texel and Den Helder and are now sailing on the North Sea. Because of the short swell, we have a lot of sea sick persons. As the group young Swiss is now a week on board, the adventure now really started and is sea illness a part of the big adventure. We are on our way to the Island of Wight, it will take us some time, because the wind is calm, force 2 from the north west, it is dry and not really cold. we still sail next to Noord-Holland, but we hope that at the and of the day, that will change!
zondag, september 20, 2009
Tecla on her way again
The Tecla has a new group of Swiss youngsters on board. The group will stay on board for 10 weeks and will take the Tecla all the way to the Canary Islands. But for now they are practising and sight seeing in Holland. Currently the Tecla is on Terschelling and tomorrow they will take new supplies on board and set out for Scotland.
As soon as possible there will be messages from the Tecla to discribe what they are doing and seeing.
De Tecla heeft een nieuwe groep aan boord genomen met jongeren uit Zwitserland. De groep blijft de komende 10 weken aan boord en zal de Tecla naar de Canarische Eilanden brengen. De Tecla is momenteel op Terschelling waar zij morgen proviant aan boord zullen nemen om dan koers te zetten richting Schotland. Berichten vanaf het schip zullen zo snel mogelijk weer geplaatst worden.
Jet
As soon as possible there will be messages from the Tecla to discribe what they are doing and seeing.
De Tecla heeft een nieuwe groep aan boord genomen met jongeren uit Zwitserland. De groep blijft de komende 10 weken aan boord en zal de Tecla naar de Canarische Eilanden brengen. De Tecla is momenteel op Terschelling waar zij morgen proviant aan boord zullen nemen om dan koers te zetten richting Schotland. Berichten vanaf het schip zullen zo snel mogelijk weer geplaatst worden.
Jet
woensdag, augustus 26, 2009
tecla in amsterdam
The Tecla is in Amsterdam, we arrived yesterday morning and spend the day walking through the city. Tonight we have a small party for Nele and Gael, they leave tomorrow. After that the Tecla will get ready for this winter and next season. We have some nice things planned that will be posted online next week.
De Tecla is in Amsterdam. We zijn gister morgen aan gekomen en hebben de dag in de stad doorgebracht. Vanavond hebben we een klein feestje voor Nele en Gael, morgen verlaten zij het schip. En dan moet de Tecla klaar gemaakt worden voor de winter en het volgende seizoen. We hebben mooie plannen en vanaf volgende week zullen die online verschijnen.
De Tecla is in Amsterdam. We zijn gister morgen aan gekomen en hebben de dag in de stad doorgebracht. Vanavond hebben we een klein feestje voor Nele en Gael, morgen verlaten zij het schip. En dan moet de Tecla klaar gemaakt worden voor de winter en het volgende seizoen. We hebben mooie plannen en vanaf volgende week zullen die online verschijnen.
maandag, augustus 24, 2009
Oostende for a short stop
The group has just left the ship in Oostende. It was a nice welcome with all the parents on the shore, after a short tour around the boat, they left the 5 of us for the last bit of the journey, back to Holland, Amsterdam! We will be leaving in about two hours and hope to be in Amsterdam tomorrow morning. And then the circle will be full and this journey will really be at an end. But not before we have enjoyed some real Belgium Friet!
De groep heeft zojuist het schip verlaten in Oostende. Het was een warm welkom met de families op de kant. Na een korte tour over het schip hebben ze ons met z'n 5en achter gelaten voor het laatste deel van deze reis. We vertrekken over ongeveer 2 uur en hopen morgen in Nederland, Amsterdam aan te komen in de ochtend. En dan is het rondje rond en is deze reis echt ten einde. Maar niet voordat we echte Belgische frieten hebben gegeten!
De groep heeft zojuist het schip verlaten in Oostende. Het was een warm welkom met de families op de kant. Na een korte tour over het schip hebben ze ons met z'n 5en achter gelaten voor het laatste deel van deze reis. We vertrekken over ongeveer 2 uur en hopen morgen in Nederland, Amsterdam aan te komen in de ochtend. En dan is het rondje rond en is deze reis echt ten einde. Maar niet voordat we echte Belgische frieten hebben gegeten!
After a short stop in Portsmouth, we are now on our way for the last track towards Oostende, Belgium. In Portsmouth we met up with a Race friend of ours, Harry. We where moored alongside a very green light ship (although they are red when still in use) and he came to say hello. We also met up with one of the winners of the Baltic race, the couple that sails the Pegasus. We went to see their boat and got the grand tour. It is a very beautiful pilot cutter built for sail training.
In the morning we set out again, but there is no wind, so we are on motor. The weather has been very fine the last two days, so we just enjoyed the view of the English coast and the warm sunshine.
In the morning we set out again, but there is no wind, so we are on motor. The weather has been very fine the last two days, so we just enjoyed the view of the English coast and the warm sunshine.
21-08-2009 18:32 utc 49'55.8N 3'55.3W
We left our anchorage under sail. With mainsail, forestaysail and jib up, we first backed, then turned and then got the speed up. The water was totally calm, but the breeze was nice, so we soon got up to 6,5 knots. In the harbor entrance we met some crew members from the Funchal 500 race last year, they where on their yacht the 'stardust' and came to say hello. As we set out for Portsmouth, they set out for Plymouth. The day has been changeful, we have had rain, wind has been between south and north west, the sun is out now and the sunset promises to be very beautiful! Compared to the Atlantic Ocean, the water is so busy with traffic! Now we get the chance to explain the lights to Nele, Gael and the group, where we only met a few vessels on our big journey..
We zijn onder zeil van onze ankerplaats vertrokken. Met grootzeil, fok en kluiver omhoog, eerst gingen we achteruit, daarna draaiden we en daarna kregen we wat snelheid. Het water was vlak en de wind was perfect dus binnen de kortste keer gingen we 6,5 knopen. In de haven ingang kwamen we wat crew leden tegen van de Funchal 500 race vorig jaar, zij waren op hun jacht de 'stardust' en kwamen even hallo zeggen. Wij zetten zeil naar Portsmouth en zij naar Plymouth. De dag is veranderlijk. We hebben al regen gehad, de wind is al tussen zuid en noord west geweest, nu schijnt de zon en belooft de zonsondergang erg mooi te worden. Vergeleken met de Atlantische Oceaan is het Kanaal heel erg druk bevaren! Geeft ons wel de kans om Nele, Gael en de groep nog eens leuk uitleg te geven over lichten van schepen, terwijl we op onze grote reis bijna niemand tegen zijn gekomen!
We zijn onder zeil van onze ankerplaats vertrokken. Met grootzeil, fok en kluiver omhoog, eerst gingen we achteruit, daarna draaiden we en daarna kregen we wat snelheid. Het water was vlak en de wind was perfect dus binnen de kortste keer gingen we 6,5 knopen. In de haven ingang kwamen we wat crew leden tegen van de Funchal 500 race vorig jaar, zij waren op hun jacht de 'stardust' en kwamen even hallo zeggen. Wij zetten zeil naar Portsmouth en zij naar Plymouth. De dag is veranderlijk. We hebben al regen gehad, de wind is al tussen zuid en noord west geweest, nu schijnt de zon en belooft de zonsondergang erg mooi te worden. Vergeleken met de Atlantische Oceaan is het Kanaal heel erg druk bevaren! Geeft ons wel de kans om Nele, Gael en de groep nog eens leuk uitleg te geven over lichten van schepen, terwijl we op onze grote reis bijna niemand tegen zijn gekomen!
vrijdag, augustus 21, 2009
20-08-2009 21:27 at anchor watch in Falmouth harbor
This morning we got into Falmouth harbor. During the day the wind had picked up a little and there where gale warnings issued for our region, imminent. We where in before the gale could get to us and in this perfectly sheltered harbor, we did not feel a thing. We heard that our Bermudan friends are in for some serious heavy weather, we are all thinking off you guys, good luck this weekend!!
The group went a shore today to visit the town, see a castle and maybe buy some souvenirs. We went out to find a new part for the dingy motor which was not working.. but we had no luck. So as a nice evening exercise the group now had to paddle the dingy to shore! See how they get back tonight!
Vanmorgen zijn wij Falmouth binnen gelopen. Door de dag heen was de wind wat toegenomen en kregen wij waarschuwingen voor strom kracht 8. Wij lagen voor anker voor het echte rotweer los kon barsten en in Falmouth merk je niets van wat er buiten de haven gebeurd, wij hebben niets van de storm gemerkt! We hebben wel vernomen dat onze vrienden op Bermuda behoorlijk slecht weer over gaan krijgen de komende dagen, we denken aan hen, succes dit weekend!
De groep is vandaag aan land geweest om het stadje te bekijken, een kasteel en misschien wat souveniers. Wij hebben vandaag gezocht naar een onderdeel voor het buitenboordmotortje van de dingy, maar helaas. Dus moest de groep vanavond naar de kant roeien. Goede avond oefening! Kijken hoe ze weer terug komen!
This morning we got into Falmouth harbor. During the day the wind had picked up a little and there where gale warnings issued for our region, imminent. We where in before the gale could get to us and in this perfectly sheltered harbor, we did not feel a thing. We heard that our Bermudan friends are in for some serious heavy weather, we are all thinking off you guys, good luck this weekend!!
The group went a shore today to visit the town, see a castle and maybe buy some souvenirs. We went out to find a new part for the dingy motor which was not working.. but we had no luck. So as a nice evening exercise the group now had to paddle the dingy to shore! See how they get back tonight!
Vanmorgen zijn wij Falmouth binnen gelopen. Door de dag heen was de wind wat toegenomen en kregen wij waarschuwingen voor strom kracht 8. Wij lagen voor anker voor het echte rotweer los kon barsten en in Falmouth merk je niets van wat er buiten de haven gebeurd, wij hebben niets van de storm gemerkt! We hebben wel vernomen dat onze vrienden op Bermuda behoorlijk slecht weer over gaan krijgen de komende dagen, we denken aan hen, succes dit weekend!
De groep is vandaag aan land geweest om het stadje te bekijken, een kasteel en misschien wat souveniers. Wij hebben vandaag gezocht naar een onderdeel voor het buitenboordmotortje van de dingy, maar helaas. Dus moest de groep vanavond naar de kant roeien. Goede avond oefening! Kijken hoe ze weer terug komen!
donderdag, augustus 20, 2009
18-08-2009 19:12 UTC 51'44.3N 6'25.8W
The night at anchor was nice and the day started of with sunshine and a nice breeze. The last few hours it has been grey, drizzle has been coming down and for some time the wind was strong and still from the south. Now we are back doing 5 knots heading for England again after we have almost touched Ireland. Spirits are kept up by singing songs, I did not know there where so many Dutch spoken songs! And they seem to know them all! Right now we miss our topsail and all the tweaking we could do with it!
De nacht ten anker was fijn en de dag begon met zonneschijn en een mooi lopend windje. De laatste paar uur zijn echter grijs en met motregen, de wind was even toegenomen, maar is nu weer terug naar kracht 4 en nog steeds uit het zuiden. We lopen nu 5 knopen richting Engeland nadat we bijna Ierland aan hadden geraakt. De groep zingt liedjes om de tijd door te komen, ik wist niet dat er zoveel Nederlandstalige liedjes waren en zij kennen ze allemaal! Op dit moment missen we ons topzeil wel, en al het trimmen dat we ermee konden doen!
De nacht ten anker was fijn en de dag begon met zonneschijn en een mooi lopend windje. De laatste paar uur zijn echter grijs en met motregen, de wind was even toegenomen, maar is nu weer terug naar kracht 4 en nog steeds uit het zuiden. We lopen nu 5 knopen richting Engeland nadat we bijna Ierland aan hadden geraakt. De groep zingt liedjes om de tijd door te komen, ik wist niet dat er zoveel Nederlandstalige liedjes waren en zij kennen ze allemaal! Op dit moment missen we ons topzeil wel, en al het trimmen dat we ermee konden doen!
dinsdag, augustus 18, 2009
Bay of Fishguard
Last night our main topsail boom broke.. It survived the big ocean and a race of four months, but had a little trouble with the Irish sea.. It was a bit of a struggle to get her down, but it got our trainees to forget about being sick! During the day the wind turned more to the south and we got some warnings that stronger winds where coming in the evening. So we decided to go at anchor in a bay sheltered from the Southerlies, called Fishguard. Now at anchor, all is calm. The sun set beautifully behind the coastline of Wales and ended a very nice sunny day!
Vannacht is het boompje van het grote topzeil gebroken.. Het heeft de grote oceaan overleefd en vier maanden van race, maar had wat problemen met de Ierse zee.. Het was een beetje een gevecht om het zeil aan boord te krijgen, maar onze trainees waren hun zeeziekte even vergeten. Gedurende de dag is de wind wat meer naar het zuiden gedraaid en waren er waarschuwingen dat de wind toe zou nemen. Dus besloten we voor anker te gaan in een baai, beschermd van Zuidelijke winden, genaamd Fishguard. Nu ten anker is alles rustig. De zon is super mooi achter de bergen van Wales onder gegaan en sloot zo een mooie zonnige dag af.
Vannacht is het boompje van het grote topzeil gebroken.. Het heeft de grote oceaan overleefd en vier maanden van race, maar had wat problemen met de Ierse zee.. Het was een beetje een gevecht om het zeil aan boord te krijgen, maar onze trainees waren hun zeeziekte even vergeten. Gedurende de dag is de wind wat meer naar het zuiden gedraaid en waren er waarschuwingen dat de wind toe zou nemen. Dus besloten we voor anker te gaan in een baai, beschermd van Zuidelijke winden, genaamd Fishguard. Nu ten anker is alles rustig. De zon is super mooi achter de bergen van Wales onder gegaan en sloot zo een mooie zonnige dag af.
maandag, augustus 17, 2009
The race is over. It feels strange to leave everybody behind and sail away from our little village of boats and our circle of friends. We went through a lot together and made real friends, I'll miss them and would like to see them again somewhere on the water! Our new group has a sea to conquer this first day, the Irish sea, not one of the most friendly ones.. And so most of them are sick and a little bit cold. The wind is south west, turning south, and that is just where we want to go.. The sea is not high, but the waves are very short and stop us dead in the water every now and then. Not a problem for Gael and Nele who are now part of the crew of the Tecla. They have seen a lot already, Atlantic Ocean, done and dusted.
vrijdag, augustus 14, 2009
belfast
Belfast city has been very welcoming. Yesterday we had a sunshine and some clouds, today is a bit rainy. Clair had her birthday on board yesterday, with cake and bubbles in her wine. Today we are walking in the crew parade and then on to the price giving and crew party. The group has made bandana's for the crew parade and we are getting a lot of balloons to make it as colourful as we can!
Belfast stad heeft ons geweldig verwelkomd. Gisteren hadden we wat zon en wat bewolking, vandaag regent het helaas. Clair heeft gisteren haar verjaardag aan boord gevierd, met cake en bubbeltjes wijn. Vandaag lopen we in de crew parade, gaan dan door naar de prijsuitreiking en de crew parade. De groep heeft bandana's en ballonnen gemaakt zodat we er zo kleurig mogelijk uit zien!
Belfast stad heeft ons geweldig verwelkomd. Gisteren hadden we wat zon en wat bewolking, vandaag regent het helaas. Clair heeft gisteren haar verjaardag aan boord gevierd, met cake en bubbeltjes wijn. Vandaag lopen we in de crew parade, gaan dan door naar de prijsuitreiking en de crew parade. De groep heeft bandana's en ballonnen gemaakt zodat we er zo kleurig mogelijk uit zien!
woensdag, augustus 12, 2009
12-08-2009 08:39 UTC 55'09.8N 5'59.9W
We are on our way to Belfast right now. We have spend two days in Ballycastle and hope to arrive in Belfast this afternoon. Ballycastle was a lot of fun. We had a very nice welcome, even a reception with the major! We were moored up with the Belle Poule and the Etoile, the Jolie Brise was in the yacht harbor and the Europa was out at anchor in the bay. It was good to see them there. The group went out to see the town, some went to the Bushmill brewery and came back with a beautiful bottle of whiskey. Others went to a swimming pool or for a long walk along the beautiful beaches. The weather has been very Irish, drizzle and some fog, but that does not make our view less attractive. We are sailing very near to the coast and the landscapes are amazing! Stone grey cliffs with green hills, some farms and hidden houses or ruins. And on the other side (the waterside) we have the Oosterschelde, which is a very beautiful view as well!
We zijn onderweg naar Belfast. We hebben twee dagen in Ballycastle gelegen en hopen deze middag in Belfast aan te komen. Ballycastle was heel erg leuk. We kregen een zeer warm welkom, en meteen een receptie met de burgemeester van het stadje. We lagen aan de kade met de Belle Poule en de Etoile, de Jolie Brise lag in de jachthaven en de Europa lag ten anker in de baai. Het was leuk om hen daar allemaal te zien! De groep is naar het stadje geweest, ze zijn naar de Bushmill brouwerij geweest en hebben een hele mooie fles whiskey mee genomen. Anderen zijn naar het zwembad geweest of hebben een lange wandeling gemaakt langs de mooie stranden. Het weer is heel Iers geweest, mizzer regen en mist, maar dat maakt het hier niet minder mooi! We varen nu vlak onder de kust en het landschap is geweldig om naar te kijken. Grote rotspartijen en groene heuvels met boerderijen of huisjes. En aan onze andere kant (de water kant) hebben we de Oosterschelde als uitzicht, ook heel erg mooi!
We zijn onderweg naar Belfast. We hebben twee dagen in Ballycastle gelegen en hopen deze middag in Belfast aan te komen. Ballycastle was heel erg leuk. We kregen een zeer warm welkom, en meteen een receptie met de burgemeester van het stadje. We lagen aan de kade met de Belle Poule en de Etoile, de Jolie Brise lag in de jachthaven en de Europa lag ten anker in de baai. Het was leuk om hen daar allemaal te zien! De groep is naar het stadje geweest, ze zijn naar de Bushmill brouwerij geweest en hebben een hele mooie fles whiskey mee genomen. Anderen zijn naar het zwembad geweest of hebben een lange wandeling gemaakt langs de mooie stranden. Het weer is heel Iers geweest, mizzer regen en mist, maar dat maakt het hier niet minder mooi! We varen nu vlak onder de kust en het landschap is geweldig om naar te kijken. Grote rotspartijen en groene heuvels met boerderijen of huisjes. En aan onze andere kant (de water kant) hebben we de Oosterschelde als uitzicht, ook heel erg mooi!
dinsdag, augustus 11, 2009
maandag, augustus 10, 2009
Race finished!!
The race is finished! All ships are over the finish line. And just now we heard that we are 1 in our class AND over all!! We got a phone call from Holland congratulating us! The last day and a half we have been at anchor and later along a quay in Sheep Haven, near a town called Downings. Gijs and I went to get some groceries, but had to hitchhike to the next town to get the supplies we needed. I stayed behind with the dog and Gijs and Clair asked somebody for a lift. This was easily arranged! We got our stuff and they even drove us back! It was a lovely day, some of the group hiked up a mountain and the rest strolled along the beautiful beach. At night we got some visitors, relatives of Clair, and had a nice party first on board and later in the local pub! Now we are under full sail again and on our way to Ballycastle. Hope the light winds will take us there.
De Race is nu echt ten einde! Alle schepen zijn over de finish line. En net hebben we gehoord dat we 1 in onze klasse zijn en 1 over all!! We kregen een telefoontje uit Nederland om ons te feliciteren! De afgelopen anderhalve dag hebben we voor anker gelegen en later tegen een kade in een baai genaamd Sheep haven, in de buurt van een dorpje dat Downings heet. Gijs en ik gingen gister boodschappen doen, maar moesten naar het volgende dorp liften om de dingen te krijgen die we zochten. Ik bleef achter met de hond terwijl Gijs en Clair een lift vroegen aan de dichtst bijzijnde persoon, en dat was meteen geregeld. Ze bleven zelfs op hen wachten om de spullen en hun, weer terug te brengen. Het was een hele mooie dag! Een aantal van de groep zijn een berg op gewandeld en de rest heeft langs een heel mooi strand gewandeld. In de avond hadden we wat bezoekers, familie van Clair, en hadden we een leuk feestje aan boord en daarna in de lokale kroeg. Nu zijn we onder weg onder vol zeil en gaan we naar Ballycastle, als de lichte winden ons daar heen willen brengen.
De Race is nu echt ten einde! Alle schepen zijn over de finish line. En net hebben we gehoord dat we 1 in onze klasse zijn en 1 over all!! We kregen een telefoontje uit Nederland om ons te feliciteren! De afgelopen anderhalve dag hebben we voor anker gelegen en later tegen een kade in een baai genaamd Sheep haven, in de buurt van een dorpje dat Downings heet. Gijs en ik gingen gister boodschappen doen, maar moesten naar het volgende dorp liften om de dingen te krijgen die we zochten. Ik bleef achter met de hond terwijl Gijs en Clair een lift vroegen aan de dichtst bijzijnde persoon, en dat was meteen geregeld. Ze bleven zelfs op hen wachten om de spullen en hun, weer terug te brengen. Het was een hele mooie dag! Een aantal van de groep zijn een berg op gewandeld en de rest heeft langs een heel mooi strand gewandeld. In de avond hadden we wat bezoekers, familie van Clair, en hadden we een leuk feestje aan boord en daarna in de lokale kroeg. Nu zijn we onder weg onder vol zeil en gaan we naar Ballycastle, als de lichte winden ons daar heen willen brengen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
