50 54.75 N 01 39.99 E 24 September

We liggen voor anker bij Cape Petit Blanc Nez. Het stukje Europa waar je Engeland bijna aan kan raken. En waar je ziet dat een stukje Frankrijk ook een soort witte krijt rotsen heeft. Het stukje waar allemaal veerboten heen en weer gaan, waar je elke keer weer denkt, hoeveel mensen gaan er dagelijks over dit o zo druk bevaren stuk water? Daar liggen we, aan de ene kant Frankrijk en aan de andere kant dus Engeland. De wind was weg en de stroom dreef ons alle kanten op en hier is dat dan toch even een probleem. De grote vrachtschepen, komend vanaf alle kanten gaan door deze vernauwing op eens allemaal het kanaal in, een grote snelweg, waar het marifoon verkeer niet stopt, waar elk schip zich moet melden en vertellen met hoeveel lading, aantal personen, bestemming en conditie van het schip ze onderweg zijn om permissie te krijgen door te varen. En dan moet je vaak aan vroeger denken, hoe deden ze dat toen, al zeilend, zonder marifoon, alleen vlaggen om te seinen. Daarom wachten wij morgen maar even af om over te steken, zodat iedereen goed kan zien wat we aan het doen zijn. We hopen op wat meer wind, alhoewel het weerbericht dat niet bevestigt. Vandaag hebben we drie landen in 24 uur gedaan we hadden een fantastische zonsondergang, de beginnende maan mochten we ook bewonderen, onze dag kan niet meer stuk


We lay at anchor at Cape Petit Blanc Nez. The corner of Europe where you can almost touch England. And where you can see that France also has white cliffs. The part where all ferries go off and on, where every time you think, how many people pass this daily o so busy crowded sailing water? So we lay with, on our port site France and at the other site England. The wind was gone and the current moved us in all directions and on this spot, that is a problem. The huge cargo ships, coming from everywhere, all have to pass this narrow spot to sail into the channel. One big traffic lane where the radio does not stop, where every boat has to give a call and tell how much and what he is carrying, how many persons on board, is the ship in good condition, are there no defects, so they get permission to enter the channel. And then I often wonder how they did it in the old days, without the radio, only flags and all without engine! That's why we wait till tomorrow to sail to the other site, so every body can see what we are doing. We hope for more wind, although the wether forecast does not say so. Today we did 3 countries in 24 hours, we had a beautiful red sunset, and a new moon was even there, our day was a success!