43 39.312 N 08 04.030 W Woensdag 14 oktober

Ria de Cedeira, iets ten oosten van La Coruna, noord Spanje, daar liggen we voor anker. Gister, eind van de middag, zijn we binnen gelopen. Met een toenemende oosten wind en uiteindelijk met een snelheid van 11 knopen in de "buien", kwamen we op de kust afgedonderd. 11 Knopen betekend voor de Tecla: er moet zeil af! En dat werd dus even hard werken, zo vlak voor ons doel. Het weerbericht had het al de hele tijd over een "gale force 8" bij de kaap van Finisterre, nou die stond er dus ook even, vlak voor we er waren. Het is alsof de wind hier door invloed van land en zee, "funnelt", iets wat ook op de Canaren veel voorkomt, op eens heel veel wind, zonder dat er een echte weersverandering te zien is. De kust is hier stijl, met opvallend veel naaldbos. Er zijn berggeiten en het ziet er vrij onbegaanbaar uit. Als we tussen de rotsen doorvaren, komen we in een zeer beschutte kom, aan de monding van de droge rivier de Cedeira, er ligt een vrij nieuwe strekdam in de haven, die er voor zorgt dat er bijna geen golfslag is. In de haven liggen de typische Spaanse, gekleurde vissersschepen, de meeste zijn trawlers, netten achter het schip, en veel kleine vissersbootjes. Jachten zijn er niet, het toeristen seizoen is hier voorbij. Hier hebben Jan en ik in de zomer van 1981 rond gezworven, van baai naar baai, van terrasje naar terrasje. Er is veel veranderd, de boten zijn groter, van staal, niet meer van hout en minder kleurrijk, de havens zijn groter, op de stranden liggen geen vissersbootjes maar zonaanbidders, langs het strand staan grote gebouwen voor de massa toerist, die we nu gelukkig niet tegen komen. Maar als we even op een terrasje zitten te genieten van de zon, is toch het allermooiste van Spanje nog steeds sterk aanwezig, het leven met elkaar op straat. Geweldig! De krioelende kinderen op een plein, met allemaal moeders (af en toe een vader, we zijn vroeg, 17.00 uur), oma’s en opa’s, iedereen praat of speelt met iedereen, jong en oud, geweldig! Ik kan hier uren naar kijken! Maar morgen gaan we weer een baai verder.


Ria de Cedeira, a little bit east of La Coruna, north Spain, there we are now at anchor. Yesterday, at the end of the afternoon, we sailed in. With an increasing easterly wind and with a speed of 11 knots , at the end, we came rolling towards the coast. 11 Knots mains for the Tecla: reducer sail! And that was a hard job, so near to our goal. The wether forecast did say already for some time gale force 8 near the cape of Finisterre, well, they where right ,there was a lot of wind, just before entering the harbor. It is, as if the wind is influenced by water and land and "funnel", something we experienced on the Canary Islands a lot, all of a sudden a lot of wind, without a changing of weather, clouds or barometer. The coast line is steep, with a lot of pine tree woods. There are mountain goats and it looks rather unexplored. As we sail between the rocks, we enter a very sheltered basin, at the mouth of the dry river the Cedeira, there is a new breakwater to keep the swell as less as possible. In the harbor you find the typical Spanish colorful fishing boats, most of them trawlers, nets behind the ship, and many little fishing boats at anchor. There are no pleaser crafts, the tourist season is over. Here, Jan and I have been wandering around in 1981, from bay to bay, from terrace to terrace. There is a lot changed in all those years, the fishing boats are bigger, steel, no wood anymore and less colorful, the harbors are bigger, on the beaches you will not find boats anymore, but sunbathers, along the white beach arise big buildings for the tourists, which are happily not here at the moment. But as we are sitting on a terrace, enjoying a drink and the sun, we notice that the most valuable thing of Spain, still exists: the living together on the street! Marvelous! A lot of children of different ages on a square, with their mothers (a few fathers, we are early, it was 17.00 hours), grand mothers and fathers, every body talking or playing with everybody, young and old, great! I could watch this for hours. But tomorrow we are hopping one bay more west.